Home
Search
Explore
What to Read?
Sign In
Sign Up
Shopping
Explore
Books
Authors
Readers
1000Kitap Android ApplicationFREE – Download from Google Play
1000Kitap iOS ApplicationFREE – Get it from App Store
©2024 · 1000Kitap Web Application · 2.37.40
Huzur'un Yapısı Hakkında Bir İnceleme.
Bu kitabın incelemesini yapmak benim için büyük bir zevk olacak, kitabı ne kadar sevdiğim değil de, nasıl bir roman olduğunu anlatmak istiyorum sizlere.
Romanın Doğu - Batı arasındaki gidiş gelişleriyle, 2. Dünya Savaşı'yla doğrudan bağlantıları var. Başlangıcı da harp başlamadan bir gün öncedir sonu da harbin başlamasıyla biter.
Anlatılmak
Kitabı okumaya başlamadan çevremden duyduklarıma dayanarak kitabın çok karışık olduğu ve isim benzerliğinin bu karışıklığı körüklediği kanısıyla başladım.
Yüzyıllık yalnızlık, bir Güney Amerika ülkesinde Macondo adlı bir kasabanın ve Buendia adlı bir ailenin çevresinde gelişen olayların olağanüstü öyküsüdür.
Marquez'in düşsel kasabası Macondo'nun, Buendia ailesi tarafından kurulması, gelişmesi ve yok olması ele alınmıştır. Ne var ki Macondo'nun ve Buendia Ailesi'nin kaderleri birbirine benzeyecektir.
Kasaba kurucusu olan Buendia Ailesi ile doğar büyür, gelişir ve yok olur. Neredeyse tüm kahramanlar olağandışı kişiliktedirler. Aile, arkadaş, dost, sevgili ilişkileri, yeri geldiğinde midenizi bulandıracaktır.
Görkemli bir ailenin, büyük evlerinde aile bireylerinin ruhsal yalnızlıklarına şahit oluyorsunuz. Sevgi, tutku, aşk, savaş, devrim, bolluk, yoksulluk gibi konular birbirleriyle içi içe geçmiştir. Büyük bir ailenin altı kuşak boyunca konu edinmesi ve tutunamayarak yok olması kaçınılmaz sondur. Aile içindeki kişilerin birbirleriyle aşk yaşayabilmeleri çok tuhaf gelse de, düşler kasabası Macondo için bunu normal görmeye başlıyoruz.
Son olarak gerçekten yaşanmış olan muz katliamına değinmesi ve halkın başını kuma gömmesi, insanlık tarihi boyunca haksızlıklara karşı sessiz kalan, görmezden gelen insanlara ve hükümetlere güzel bir iğneleme olmuş. İşçi ve insan hakları penceresinden bakınca bu manzara bana çok tanıdık geldi.
Nobel ödüllü yazarın bu kitabı, kesinlikle okunmalı diye düşünüyorum.
Bence okunmasa olur...
Kitap bir aşk romanı. Sonradan öğrendim ki gerçek bir aşktan ilham alınarak yazılmış. Kitabı bir tanıdığımın aşırı beğenmesi ve tavsiyesi üzerine okudum. Ve neden çok beğendiğini anlayamadım açıkçası.
Kitapta kesinlikle şöyle bir hava var:
Yazar, kafasında bir kitap yazma fikriyle kalemi eline almış ama bu işe başlamadan önce kendine bir sınır
"1880’lerin Bretagne bölgesinde, Paimpol isimli balıkçı kasabasının genç erkekleri her bahar büyük törenlerle İzlanda Denizine uğurlanıyordu. İki mevsim süren balık avı boyunca gözleri ufukta özlem dolu eşler, anneler, kardeşler, sevgililer kalıyordu geriye. Ve de ufkun ötesinde, gecenin hiç çökmediği sonsuz bir aydınlığın ortasında, deniz
PİA MATER || YORUM
#masaldankitaplik
Günaydın! Bugün düşündükçe bile beni benden alan muhteşem bir kitabı kendimce değerlendirmeye çalışacağım size. Çok uzun ve acemice bir yorum oldu ama umarım keyifle okursunuz. Şimdiden okuyan herkese teşekkür ederim. Uzun zamandır yorum yazamıyorum nedensizce. Ama bu kitap sonunda bu çıkmazdan beni kurtarıp yorum yazmaya
368 syf.
7/10 puan verdi
Jale Demirdöğen...Daha önce kitaplarını okumadığım ve açıkcası adını duymadığım bir yazardı.Ta ki Hayal ve Kan Ağacı kitapları bir kitap dostum tarafından bana hediye edilene kadar.Okumak ancak şimdi nasip oldu.
Okumaya başlamadan önce yazar hakkında biraz araştırma yaptım;kendisini,kitaplarını ve okuyucu yorumlarını inceledim ve aslında gördüm
çok güzel bir kitap bitirdim.. ama bu yazı çok saçma olacak.
spoiler başlamadan şunu söyleyeyim, eğer rus edebiyatı seviyorsanız ama bu kitabı henüz okumadıysanız mutlaka okuyun. bu kitap ilk psikolojik romanmış rus edebiyatında. zaten rus edebiyatını kronolojik olarak okuyacaksanız okumanız gereken 2. isim Lermontov (ilki Puşkin).
27 senecik
Okuduğum birinci Aytmatov eseri... Ben daha Beyaz Gemi'nin boğazımda düğümlediği yumruyu oradan çıkartmaya uğraşırken, nereden bilebilirdim ki asıl öldürücü darbenin bu kitap ile geleceğini?.. Evet kabul ediyorum, baya bir hazırlıksız yakalandım, ağır nakavt oldum bu sefer. Hakemin saymasına da gerek yok, direkt havluyu atabilirsiniz ringe...
Her
Bu kitaba başlamadan önce kafamda çok fazla soru işareti vardı. Mesela, kitap çok uzun bir yaşam öyküsüydü ve bu kadar uzun bir kitap okumayalı çok olmuştu. Nasıl gideceğini düşündüm. Fakat merakıma ve biraz da övgülerin bolluğuna yenik düşüp başladım. Nedense ben kitapta herkesin bulduğunu bulamadım.
İlk başlarken bu sadece bir aşk romanı değil yazan bir inceleme okumuştum. Elbette sadece bir aşk romanı değil fakat yazar ilk 300 sayfa boyunca konuyu bir adam ve kadının aşkı etrafında toparlamıştı. Ayrıca konunun bu kadar uzun uzun anlatılması bana sıkıcı geldi. Kaldı ki zaten, kitabı 10 günden uzun bir sürede ancak bitirebildim.
Son 150 sayfası beni daha çok çekti diyebilirim. Elbette bu Jack London'un otobiyografisi değil fakat içine kendi hayatından izler yerleştirdiği bir kitap. Örneğin bir rivayete göre Ruth karakteri onun gerçek hayatındaki ilk aşkıymış. Fakat keşke Jack London şu çağda yaşasaydı ve onunla bu kitap hakkında sohbet edebilseydim, belki o zaman kafamdaki boşluklar otururdu.
Kitapta insanların ikiyüzlülüklerine, sınıfsal ayrımlara, felsefeye çok fazla değiliniliyor ki benim kitaba devam etmemi sağlayan da bunlar oldu. Ana fikir çok güzel. Sadece bu fikrin süslenişi, işlenişi ve sonunun bağlanışı hiç ama hiç beni çekmedi. Belki yazıldığı dönemi tekrar gözden geçirmeliyim. Belki de bir kez daha okuyarak şansımı denemeliyim.
Başka bir kitabın yorumunu okurken Barbara Cartland'ın ismine denk geldim. Yorum yazan kişi Barbara Cartland'ı acayip övüyordu. Bu da yazarı merak etmeme ve bir anda kendisinin bu kitabını okumaya başlamama sebep oldu. Çok umutlu değildim ve yazarın birazcık abartıldığını düşünmüştüm okumaya başlamadan önce. Okuduktan sonraysa yazarın o tüm övgüleri hak ettiğini anladım. Yani evet, bu kitaba ve Barbara Cartland'ın tarzına ben de bayıldım!
Kitabın kısa olmasına rağmen gayet mantıklı ilerlemesini çok sevdim. Hani, keşke yazar uzun yazsaymış da olayları geçiştirmeseymiş gibi bir düşüncem hiç olmadı. Tam tadında başlayıp biten, baştan sona güzel ilerleyen bir hikâyeydi.
Karakterleri de inanılmaz sevdim. Gina tam bir kraliçeydi. Eğitimli, akıllı ve güçlü bir kadın olması muazzamdı. John'un bu kadar düzgün bir adam olması, eğitimli kadınlardan hoşlanmıyorum deyip Gina ile bu kadar iyi anlaşması ve ön yargılarından Gina sayesinden kurtulması peki? Bahsettikçe bile kitaba olan sevgim artıyor! Sadece başkarakterler değil, yan karakterler de çok iyiydi ayrıca.
İnanılmaz güzel bir kurgusu, pek sevimli karakterleri olan bu kitabın olumlu özellikleri bu kadarla da sınırlı değildi. Kitap çook eğlenceliydi. Okurken o kadar keyif aldım, bazı yerlerde o kadar güldüm ki anlatamam. Gina'nın babasının, sana Dük'ü satın alayım dediği kısımda bayağı kahkaha attım.
Kısacası, kitabı çok ama çok sevdim. Yazarın kalan kitaplarını okumak için de sabırsızlanıyorum.
