Öncelikle kitap, neva bulvarı, burun, portre, palto, bir delinin anı defteri ve fayton adlı altı eserden oluşmaktadır.
Neva bulvarı adlı bölümün genelinde yüksek sosyete mensuplarının tabiriyle hiyerarşinin kol gezdiği alt-üst sınıflarının yoğun olarak hissedildiği, günümüz ölçütünde bağdat caddesi, Şanzelize caddesi olsun, tamamıyla lükse karşı
İnsancıklar—Bir caddede karşılıklı pansiyon dairelerde yaşayan fakir iki kişinin mektuplaşmalarını anlatıyor. İlerleyen mektuplaşmalarda karakterlerin hikayelerine daha derinden değiniliyor, fakirliği cümleler ile gözler önüne sererken bu duyguyu size adeta tattırıyor Dostoyevski. Bu karakterlerden birisi bazen aşk sözleri ile bazen de çocukça davranış ve şikayetlerle dolu mektupları yazanlardan birisi Makar Devuşkin. Çok da eğitimli olmayan, dar gelirli bir katip olmasına rağmen öksüz kalmış bir genç kadına hem maddi yardımda bulunup hem de yarenlik ve babalık eden gururlu bir adam. Bu adamın yalnızlığından ötürü bağlandığı genç kadın Varenka Dobroselova ise görece daha eğitimli ve kibar fakat yardıma muhtaç, çaresiz bi genç kız.
Bu iki insanın, birbirlerine yazdıkları gün be gün mektuplarda, başlarına gelen olan biteni anlatmasıyla gözümüzün önünden pek çok farklı karakterin geçidi başlıyor. Dostoyevski’nin ilk romanı olması nedeniyle okuduğum bu roman da olayların mektup örgüsünde geçmesi ve her mektupta fakirliği çaresizliği kalbimin derinliklerinde hissetmem nedeniyle o kadar çok sevdim ki ! Çaresizliği anlatan durumları günümüzde yaşıyor olmamız da ayrı bir konu!!! Sizler de bu eseri okumalısınız diye düşünüyorum…
İnsancıklarFyodor Dostoyevski · Can Yayınları · 202362,5bin okunma
Leyla Erbil
An itibariyle Ahmed Arif'in burada kayıtlı olan dört kitabından üç tanesini okumuş olarak bulunuyorum. İncelemenin hemen başında söyleyeyim şiirleri güzel lakin nesir yani düz yazı mektupta ise Ahmed Arif cidden çok yavan ve hoş olmayan şekilde yazmış bunu gönül rahatlığıyla söyleyebilirim. Mektuplara gelecek olursak
"Hayatımın en mutlu anıymış, bilmiyordum"
Kitabın giriş cümlesi, hikâyenin sizi direk içine çeken sıcaklığı, kelimelerin usta bir müziğin notaları gibi akıp gitmesi.. böylece dan diye kendimi kişilerin ve olayların arasında gezinirken buldum.
O dönemki sosyete hayatının insanların gözünde nasıl yaşandığının gerçekçi bir şekilde
''Yazdıkların şiir değilse kalsın”
…
“Aklınla yapayalnız baş başa
Nice alevli geceler geçtin”
…
“Sen sevgileri göğüsle ve ne olur anla”
Cahit Zarifoğlu
Şair Cahit Zarifoğlu ile yaşamları boyunca yolları uzun kesişenlerin kendilerini bahtlı saymaları için çok
esaslı nedenler var. Eğer bu kişiler, şiirin bir Müslüman için yirminci
“Bir de sevgilim vardır, pek muteber;
İsmini söyleyemem,
Edebiyat tarihçisi bulsun.”
Edebiyat tarihçisi bulmuş sevgilisini, bize de okumak düştü. :)
Kimi zaman şahısların özelini okuyormuşum gibi gelse de mektup okumayı seviyorum. Hep şiirleriyle tanıdığım, mektubu da mı varmış diye şaşırıp okumaya başladığım bir Orhan Veli eseri oldu.
