“Kadınlar şiirli aşklar hülya ederler ve aşklarında şiirle bahtiyar olurlar.”
Sayfa 109 - BehlülKitabı okuyor
Hayat bu muydu? İki kalbi kendi hallerine bırakmamak bu hayatın zalim bir kanunu muydu?..
Sayfa 156
Sevmek, sevmek istiyordu. Hayatında yalnız bu eksikti, fakat hayatta her şey bundan ibaretti.
Sayfa 148
Evet anlamalıyım ki ölenler ölmüştür, artık onlardan hiçbir şey beklenemez... Oh! Bu da ne acı, bilseniz!..
Sayfa 127
Bilir misin azizim? Ağlamamak için gülüyorum.
Sayfa 109
Şimdi istiyorum ki sabahtan akşama kadar odamızda okuyalım, okuyalım. Okumak hiç bitmesin...
Sayfa 92
Bilsen seni ne kadar seviyorum!
Sende beni seyor olsan, bundan emin olmak mümkün olsa...
Hayat bu muydu? İki kalbi kendi hallerine bırakmamak bu hayatın zalim kanunu muydu?
zamanın da bir hususî terbiyesi vardır..
“Oh! Ne yanılmıştı! Ona sevmek, sevmek lazımdı, sevemeyecek olursa ölecekti. Fakat nasıl sevecek? Sevmek… bu artık kendisini memnu, muhal bir şey değil miydi?”
Sayfa 178 - Can Yayınları
Tam birileriyle kavga edecem, tartışacam
aklima Ask-i Memnu Firdevsin,
Bihtere; “hizmetçilerle boy ölçüştüğüne inanamıyorum” lafi geliyo😅
Bütün bu günahını, bu kızın sorumluluğunu annesine yüklüyordu.