Birde o adsız ve tanımsız duygu hayır aşk değil. Acı veren bir saplantı çoktandır iki kişi olmaktan çıkmış belkide hiçbir zaman iki kişilik olmamış, paylaşılmamış, kendi içinde büyütüp, taşıdığı sıcak ve hüzünlü bir özlem. Kendi kendine sevişmek gibi. Derin bir mağarada insanın kendi sesine cevap veren yankı gibi bişey
Aşk, birbirinin içinde erimek değil, iki kişilik bir farklılıktır... farkıyla, farklılığıyla, farkını sevmek...
Aşk "iki kişilik devrimdir" (Francescu Alberoni 1983).
Genelde başka kimseyi sevmeyen iki "aşık" vardır. Bunların sevgisi aslında iki kişilik bir bencilliktir, birbiriyle özdeşleşen ve yalnızlık sorununu iki kişiye yayarak çözmeye çalışan iki insan söz konusudur. Ama diğer insanlardan uzaklaştıkları için birbirlerine de uzak ve yabancı kalırlar; bu nedenle bir olma yaşantıları da bir yanılsamadan ibarettir.
