Faruk Nafiz Çamlıbel ~ Han Duvarları
Han Duvarları, Çamlıbel’in toplu şiirlerinin yer aldığı kitabıdır. Yer yer memleket yer yer aşk şiirleriyle bezenmiştir. Ancak neredeyse hepsinde destansı bir hava söz konusudur. Özellikle Mecnun’un, Leyla’nın, Kerem’in Aslı’nın adı şiirlerde çokça geçer.
“Allahaısmarladık” şiiri bence şimdiye kadar yazılmış en iyi aşk şiirlerinden biri.
Memleket şiirlerinde ise Anadolu’ya karşı bitmez tükenmez bir sevgi vardır. Anadolu’yu, bozkırı, köylüyü idealize ederek verir. Bu noktada birçok şairin de eleştiri konusu olmuştur çünkü Faruk Nafiz, Anadolu’yu sadece gezen, doğa özlemi duyan bir İstanbullu olarak görülür.
Hepsi bir yana şiirleri çoğu şâirin gölgesinde kalmıştır fikrimce. Nitekim ben de aynı düşüncelere kapıldım okurken. Ancak yeteri derecede incelendiğinde her bir kelimenin titizlikle seçildiği, insanın kalbine dokunan şiirler olduğu görülür.
Han Duvarları ve Çoban Çeşmesi en bilindik şiirleri olsa da gölgede kalmış çok güzel şiirleri vardır. Özellikle bazı şiirleri bestelenmiş ve unutulmamıştır. Nitekim aşağıdaki dizeler Faruk Nafiz’e aittir:
“Sakın bir söz söyleme… Yüzüme bakma sakın!
Sesini duyan olur, sana göz koyan olur.
Düşmanımdır seni kim bulursa cana yakın,
Annen bile okşarsa benim bağrım kan olur…”
Faruk Nafiz’in yayımlanmayan şiirleri kitabın sonunda verilmiştir. Açıkçası bu şiirler bazı şiirlerden çok daha hoşuma gidenler oldu benim için.
Bilindik, popülerleşmiş şâirlerin gölgesinde kalsa da Faruk Nafiz Çamlıbel unutulmaz şâirlerimizden biridir. Han Duvarları da unutulmayacak eserlerdendir. Şiir okumayı sevenlere tavsiye ederim️
"Yedi Ocak Yangını" Üzerine Derkenar
"Yedi Ocak Yangını" şiir kitabı, Şair Yazar Ahmet Doğru'nun milli şiirlerinden ve ödüllü şiirlerinden oluşuyor. Mayıs 2021'de yeni bir baskı ile okurlarıyla buluşturulmuş. Yedi bölüm halinde tasniflenen şiirler "ilk ocak" la başlıyor ve “iki ocak”, “üç ocak”… ve “yedi ocak" ile nihayet buluyor. Osmaniye'nin düşman
Medici'ler üzerine okuma yapıp da Rönesans'ı es geçmek olmazdı. Okulda bize anlatılan Rönesans çok üstünkörüdür. İstanbul'un fethi ile İtalya'ya giden Bizans'lı bilginlerden söz edilir. Oysaki İtalya'da zaten neredeyse 200 yıl öncesinde sanat alanında gelişmeler başlamıştır. Rönesansın merkezinde klasik edebiyat, sanat, mimari ve düşünce vardır.
Okuduğum ikinci Barış Bıçakçı romanı Sinek Isırıklarının Müellifi… Roman, yirmi yıl öncesinden hastane odasında başlıyor, Cemil’in yazdığı kitabı İstanbul’da bir yayınevine teslim etmesi ile devam ediyor, kitap boyunca editörden gelecek cevabı beklerken yaşadığı hesaplaşmayı okuyoruz. Nazlı ile evliliği, toplu konut hayatı, üst kattaki daireden
Haydar Ergülen kelimeleri ilmek ilmek şiirlerine işlemiş. Kelimelerin içinde kaybolup o ruha giriyorsunuz. Şiirleri okurken duyguların yoğunluğu buram buram ruhunuza işliyor.
"Kimse gecesinden bir aşk bağışlamaz
kimsenin kelimeler kuyusu olan kalbinden de toplanmaz aşk
kimsenin kederinden çalınmaz
ve ödünç de alınmaz kimsenin
Sabahattin Ali'nin şiiri öz ve biçim olarak
dönemin tipik özelliklerini taşır. Yanlışlarını, yanılgılarını da.
Genelde hececi şiirin içinde, memleketçi edebiyatın dışındadır.
Söyleyişte ise halk şiirinin etkisinde ... Bu etki Dağlar ve Rüzgar
adıyla kitaplaştırdığı şiirlerinde halk şiirinin geleneksel sesini
yakalamak biçiminde somutlaşır.
Yalın bir tanımlamayla ben'in şiiridir Sabahattin Ali'nin şi-
irleri. Aşk, yalnızlık, umutsuzluk, karamsarlık şiirinin başlıca
temalarıdır. Kent yaşamı, insanlar arası ilişkilerdeki ikiyüzlü-
lük onu bunaltmakta, dağlara sığınmaya itmektedir. Onda öz-
gürlüğün, insanı sınırlayan bağlardan kurtulmanın simgesidir
dağlar. Kabına sığmaz, coşkun bir kişiliğin, elindekiyle yetine-
meyen, yükselmek isteyen bir yeteneğin göstergesidir.
Hep bir olumsuzluk dile gelir şiirlerinde. Aşkı olumsuzdur;
çünkü karşılık görmez, sever ama sevilmez. Yalnızdır; çünkü
terk edilmiştir, dostsuzdur, güvenebileceği kimse yoktur. Ka-
ramsardır; çünkü yalanın egemen olduğu bir dünyada yaşa-
maktadır, yapmacıktır her şey, gösterişten ibarettir. Umutsuz-
dur; çünkü insanı tanıdıkça insandan uzaklaşmaktadır. Sonun-
da kendisine dayanır. Bu açıdan duygularını anlatmak için bir
araçtır sanki şiirleri.
