Bende dertler sözlere yer vermeyecek kadar yoğun.
Ağıtım çok uzun, baştan sona sunacak değilim,
Hepsini anlatamaz benim zavallı yorgun dilim.
"Affına sığınıyorum Tanrım!!!
Senin bizi kusursuz yarattığın doğrudur da biz neden bu kadar eksiğiz?"
Sağduyusuyla üzüntüsü didişti kıyasıya.
Şen topluluklar içinde üzgün ruhlar ölür gider,
Başka kederlerle olmak, keder için en mutlu yer.
Sinekler nereye uçsa aldırış etmez hiç kimse
Ama bütün gözler izler kartallar nereye gitse.
Ben yapayalnız oturup kavrulmalıyım derdimle
Yeri ıslatıp gümüş gözyaşı serpintilerimle.
Haklısınız, Sn. Shakespeare
Arzu sağırdır, dinlemez âkil dostlar ne deseler,
Onda öyle bir göz var ki sade güzelliğe bakar ,
Onu sever, kanuna da, göreve de karşı çıkar.
Sn. Shakespeare, üzerler bizi.
Benim dünya nimetimin hedefi sadece sensin,
Var gücümle uğraşacağım seni fethetmek için.
Utanç, serzeniş ve haklı şikâyet öldürse bile,
Arzum tekrar canlanır senin parlak güzelliğinle.
Doğru yoldan sapmış bir kalp, hep kötüye gider ancak.
"Arzu benim kılavuzum, güzellik bana armağan,
Böyle hazine varken korkmam geminin batmasından."
Bir hafta ağlayacaksam bir anlık sevinç nedir ki?
İç çekişlerim uçup gitti, gözyaşlarım eridi,
Gözlerim yangına döndü, kalbim ağır kurşun sanki.