İslami literatürde beşeri aşka dair iyi bilinen bir eser Güvercin Gerdanlığı'dır. İbn Hazın (ö. 1064) burada aşkı kendisi ve başkalarının tecrübelerine dayanan kısa hikayeler ve şiirleriyle açıklar. Güvercinlerin boynunda bulunan halka biçimindeki tüyler, klasik İslam edebiyatında, boyna geçen ve ölünceye kadar çıkmayan "aşk zinciri" sembolü olarak birçok şair tarafından kullanılmıştır.
“Güvercin Gerdanlığı…”
Neredeyse 1000 yıl önce yazılmış bir kitabı bitirdim. 
Güvercin Gerdanlığı beni şaşırtan bir kitap oldu. Sevgiye, aşka, dostluğa dair bir başyapıt.
‘Güvercin Gerdanlığı’ ismi bakın nereden geliyormuş:
Tufanın bitişiyle Hz Nuh’un gemisi Cudi Dağı’na yaklaştığında, Nuh aleyhisselâm suyun seviyesini öğrensin diye önce kargayı göndermiş. Fakat karga leşleri
Endülüs edebiyatının önde gelen simalarından ibni Hazm tarafından kaleme alınan bu eser İslam edebiyatinda aşka ve aşka dair yazılmış ilk eserlerden biri olarak bilinir. Güvercin gerdanlığı alışa geldiğimiz eser türlerinden biçimsel olarak da farklıdır. Özellikle roman öykü ya da oyun türü eserlerin çağdaş biçimlerine benzememektedir. Birçok dile tercüme edilen bu eser aşka sevgiye ve sevenlere dair birçok şeyin kaleme alındığı bir eserdir. 
Güvercin Gerdanlığı Güvercin gerdanlığı ismi ise klasik İslam edebiyatinda güvercinlerin boynunda bulunan halka biçimindeki tüylerin boyuna geçip ve ölünceye kadar çıkmayan aşk zinciri sembolü olarak bilinmektedir. 
İbni Hazm
