Ümit yaşar oğuzcan'ın aşka dair nesirler kitabında da dediği gibi;Nasıldım nasıldım 0 gece, 0 gün bilemezsin? Eski, taş binalar üstüme Yıkılıyordu, başımda parçalanıyordu vitrinlerin camIarı. Her taşıt beni ezip geçiyordu yanımdan. insanlar alnımda yürüyordu çamurlu, pis ayaklarıyla. Rüzgar gırtlağıma
yapışmış bir el gibiydi. Kitaplar, dergiler, gazeteler gördüm boyalı dükkanlarda. Hepsi ölmek diyordu. Yalnız ölümdü gördüğüm kaldırımlarda...