Etrafa bakmamak, onu aramamak için kendimi tutuyorum, çünkü o istikamette sadece acı var.
Sayfa 157Kitabı okudu
...onu görmezsem, kendimi son birkaç saat içinde vurulduğuna inandırırım ve yine de yukarı çıkar, keskin nişancılar için kolay bir hedef olurum; o yaşamıyorsa, yaşamaya devam etmemin ne manası var?
Sayfa 157Kitabı okudu
Bedenim artık bana ait değil, üstümdeki bitler, sıçanlarla böceklere ortak kullanım alanı sunmuş; onlar için bir çiğneme oyuncağından ibaretim. Ne de olsa burası onların doğal yaşam alanı, bense işgalciyim diye kendimi avutuyorum.
Sayfa 174Kitabı okudu
Buradaki tüm pislikler birbirlerine soyadlarıyla hitap ediyorlar, biliyorum, ama bence biz farklıyız. Bizi de bozmalarına izin vermeyelim, tamam mı?
Sayfa 74Kitabı okudu
"Tartışmıyoruz ki," diyorum ısrarla. Yüzüne bakıyorum, gözlerimin yaşla dolduğunu hissediyorum, çünkü onunla tartışmaktansa lanetlenmeyi yeğlerim.
Sayfa 91Kitabı okudu
Daha fazlasını söylemek istiyorum. Daha fazlasını söylemek için yanıp tutuşuyorum. Ama söyleyemeyeceğimi biliyorum. Sanki bir uçurumun karşısındaymışız gibi hissediyorum.
Cennette hiç savaş yoktur umarım.
Sayfa 272Kitabı okudu
Asker doğmayanlar nereden bilsin
"Üniformanın rengi çok da önemli değil. Karanlıkta hepsi aynı görünür zaten"
Sayfa 99Kitabı okudu
Gözlerini ovuşturup hüzünlü bir tebessümle bana dönüyor. "İşte buradayız," diyor. "Yolun sonuna geldik. Değdi mi sence?"
Sayfa 97Kitabı okudu