Marian
"Bir askerin ölümünü millî bir utanç değil de iftihar kaynağı saymak ne garip, değil mi Tristan?"
Sayfa 222 - DeliDolu yayınlarıKitabı okudu
“Hangisi daha cesur olan? savaşan mı yoksa savaşmayı reddeden mi?”
"Retçi kadınların da yaşamı zor aslında. Mesela vicdani retçi bir erkek bile bana diyebiliyor ki 'Sen kadınsın, niye vicdani reddini açıklıyorsun?' ama mesele askerliği reddetmek değil aslında. Mesele askerliği de, zorunlu askerliği de, profesyonel orduyu da, hepsini içinde barındıran militarizmi de reddetmek.
Sonuçta sokakta her an tacize, tecavüze ya da şiddete maruz kalma potansiyeliyle karşı karşıyayım. Bu korkuyla yaşamamın sebebi de aslında insanların bu kadar militerleşmiş bir kültür içinde yaşıyor olması. Artık o kadar işlemiş ki içimize, doğduğumuz andan itibaren cinsiyet rolleri belirgin, okula başladığımızda marşlar, tek tip kıyafetler, nizamlı sıralar...
İnsanları hazır asker konumunda tutan bir kültür var. Kadın vicdani retçiler bu yüzden önemli. Ne yazık ki insanlar sokakta karşılaşacakları tacizle militarizm arasındaki ilişkinin çok farkında değil. Hayatımızın her alanına nüfuz etmiş şiddet besliyor militarizmi de."
Sayfa 195
Gözlerini ovuşturup hüzünlü bir tebessümle bana dönüyor. "İşte buradayız," diyor. "Yolun sonuna geldik. Değdi mi sence?"
Sayfa 97Kitabı okudu
"İnsanlar birbirini dinlemeden acımasızca yargılıyor. Vicdani ret kararı verenler bu ülkede kendini sorumlu hisseden, bilinçli, aydın bireyleridir. Ama ne yazık ki toplumumuz havada şimşek de çaksa nedeni dış güçlerdir diyor. Milliyetçilik duygularıyla, dini duygularla bir ülke idare edilmeye kalkılırsa sonuç budur. Çünkü bu ülkede gün güne milliyetçilik daha çok yozlaşıyor, daha çok yobazlaşıyor. İnsanların yaşamlarıyla oynuyorlar. Neden Hrant Dink öldü? Neden birçok aydınımız, yazarımız, çizerimiz öldü?"
Sayfa 183
"Bu kadar ölen asker içerisinde neden bir bakan, bir fabrikatör çocuğu yok? Neden hep ayağında ayakkabı, sırtında hırkası olmayan, evinin elektrik parasını ödeyemeyen insanların çocukları böyle ciddi noktalarda göreve yollanıyor? Dünyanın neresinde kendi mermisiyle, bombasıyla ölen asker görülmüş? Dünyanın neresinde polisine, askerine mermi sıkan gençlik yetişmiş? Bu olaylar birden gelişmedi. İnsanlar hiç bahsetmiyor ama zamanında Doğu'da köy yakan subayların, insanların canına kasteden askerlerin bulunduğunun, nice insanın tecavüzlere maruz kaldığının hesabı hiç yok. Sanki o olayları duymamış, her şey bugün gelişmiş gibi hesaplıyorlar."
Sayfa 183
"Militarizm, bütün insan ilişkilerinde tahakkümü ve sistematik şiddeti meşru gören, olumlayan, toplumun bütün dokularına sinmiş bir hastalık. Bu yüzden insanlık özgürlük arayışında militarizmle hesaplaşmak zorunda."
Sayfa 28
"Peki gözümüzün önünden bir perde kalkar, erkekliğin, şiddetin, milliyetçiliğin büyütüldüğü kışlalardan dışarı sızan militarizm de netleşir mi? Kadınların, bir savaştaymışçasına erkekleri tarafından günde üçer beşer öldürülüşlerinin, 'zorunlu erkekliğin,'
'zorunlu askerlikle' hiç mi ilgisi yok? Evlerin küçük 'vatanlara,' okulların küçük kışlalara döndürülüşlerin, bir dizi kılıkla aramızda gezen çıplak şiddetin, çok başka nedenden görünen katmerli travmaların hiç mi ilgisi yok? Askerlik, sadece askerlikle ilgili bir mesele mi?"
Sayfa 22
"Askere alınma zorunluluğunuz olmadığı halde neden böyle işe kalkıştınız?" Bu soruyu belki bin kere, bin beş yüz kere yanıtlamışımdır...
Ben de anlattım, tam da bana zorunlu olmadığı için, doğrudan değişmiş gibi görünüp aslında bizi de hem doğrudan hem dolaylı etkilediği için, o sisteme yeni insanlar üretmeye zorlandığımız için ve onları kaybettiğimizde de "vatan sağ olsun" gibi numaralar yapmaya zorlandığımız için karşı çıkmamız lazım. Tam da bu nedenle militarizme alet olmayacağım, suç ortağı olmayacağım."*
Sayfa 84 - *İnci Ağlagül
"Okullarda askeri eğitim verilmesi, bunun beden eğitimi olduğu gerekçesiyle savunulamaz... Bunun esas amacı militarizme ve savaşa yatkın bir ruh hali yaratmaktır. Artık savaşın yasadışı olduğu konusunda tüm uluslar hemfikir olduğuna göre, gençler arasında savaş lehinde duygusal bir yatkınlık yaratmanın suç olduğu da kabul edilmelidir."*
Sayfa 9 - *John Dewey | Hrant Dink Vakfı Yayınları