"Peki gözümüzün önünden bir perde kalkar, erkekliğin, şiddetin, milliyetçiliğin büyütüldüğü kışlalardan dışarı sızan militarizm de netleşir mi? Kadınların, bir savaştaymışçasına erkekleri tarafından günde üçer beşer öldürülüşlerinin, 'zorunlu erkekliğin,'
'zorunlu askerlikle' hiç mi ilgisi yok? Evlerin küçük 'vatanlara,' okulların küçük kışlalara döndürülüşlerin, bir dizi kılıkla aramızda gezen çıplak şiddetin, çok başka nedenden görünen katmerli travmaların hiç mi ilgisi yok? Askerlik, sadece askerlikle ilgili bir mesele mi?"
Sayfa 22
"Okullarda askeri eğitim verilmesi, bunun beden eğitimi olduğu gerekçesiyle savunulamaz... Bunun esas amacı militarizme ve savaşa yatkın bir ruh hali yaratmaktır. Artık savaşın yasadışı olduğu konusunda tüm uluslar hemfikir olduğuna göre, gençler arasında savaş lehinde duygusal bir yatkınlık yaratmanın suç olduğu da kabul edilmelidir."*
Sayfa 9 - *John Dewey | Hrant Dink Vakfı Yayınları
"En net olan da şu belki: Bir insanın kendi vicdanının sesini takip etmesi dünyanın en radikal, en riskli, en çok cesaret isteyen eylemlerinden biri olabilir. Aynı zamanda da en özgürleştirici..."
Sayfa 7 - Hrant Dink Vakfı Yayınları
"Bizim koğuşta yirmi kişi vardı. Yirmi oğlan. Ve sadece iki kişi geri döndük. Aklını kaçıran bir çocuk ve ben. Ama bu sağ kurtulduk anlamına gelmez. Ben sağ kaldığımızı düşünmüyorum. Fransa'daki bir tarlada gömülmemiş olabilirim ama burada dolaşıp duruyorum. Yani, ruhum dolaşıyor. Yalnızca nefes alıyorum, o kadar. Nefes almakla sağ olmak arasında fark vardır."
Sayfa 135Kitabı okudu
..."Savaşa gitmek için ben de çok uğraştım, bilmenizi isterim" dedi. Başımı sallayıp omuz silktim. "Çok küçüksün dediler. Ama gitmeyi dünyadaki herşeyden çok istiyordum." "Öyleyse sersemin tekisin," dedim ve kapıyı açıp kendimi dışarı attım. ...
Sayfa 241Kitabı okudu
Bir askerin ölümünü milli bir utanç değil de iftihar kaynağı saymak ne garip.
