Hz.Hatice.. Aslına bakarsanız nereden başlamalıyım bilmiyorum..Bi çok defa okumuş olsanız dahi her defasındaki etki bir öncesinden daha fazla oluyor. Bundan önce okuduğum Hz. Hatice de bekârdım.Evet bir alaka kuramıyor olabilirsiniz..
Şimdi evliyim. O kadar çok şey aldım ki, bazen böyle olmalı bende şöyle yapmalıyım diye telkinlerde bulundum kendi kendime..
Hz.Hatice'nin Efendimizin yüreğini nasıl ferahlattığını okuyunca dönüp bakıyorsunuz kendinize ve çevrenizdeki biçok insana.
Ne kadar basit şeylerle uğraşıyoruz..
Kitap çok güzeldi dememe gerek var mı?
Anlatılan Sevgili (s.a.v) in Canı, Gülü.. Ne diyor O'nun için:
"Bir tek Sen ey Hatice, bir tek Sen kucak açmıştın. Bir tek sen kabul etmiştin.
Şunu bil ki ey Hatice! Rabbim beni bir tek Senin sevginle rızıklandırdı."
Ve Hatice'ni kıpır kıpır yüreği:
"Ya Rabbi! Sen ki beni,Habibine eş olmakla şereflendirdin.Yürek zerrelerimden tırnak ucuma kadar O'nun sevgisiyle doldurdun.O'nun muhabbetiyle beni bana buldurdun. Ölüm bile olsa gelen gam değil.Hoş ve sefa gelsin."
Bir ömür, adanmış bir ömür..Allah ve Resul aşkı.. Son anlarında Efendimiz:
"Benden dolayı ey Hatice,sıkıntılı bir hayat yaşadın.Sana kametine göre bir hayat yaşatamadım" diyor..Fakat o çok huzurlu.. İlk sırdaş,ilk yoldaşı olmuştu Sevgili'nin.Yine erkenciydi..Sevgilisine doyamadan gitti.
Kendi çağından çok uzak çağlarda yaşayan insanlara söyleyecek tek sözü vardı:
"Sevgili'yi çok sevenler sonsuz saadete ererler."
Okuyun..Okumuş olsanız dahi okuyun..belki kalblerimiz rikkate gelir..
Fyodor Dostoyevski