Bazı kitaplar vardır, okunur, sadece kelimeler ve cümleler hatırlatır bize o kitabı, tahlil edilir ve unutulur. Bazı kitaplar vardır, hiç eskimez, etkisini hiç yitirmez. Yıllar sonra aynı kitabı okumaya karar verdiğinizde bile tadının farklılaşacağını, önceki okumadan daha çok derinleşeceğini bilir ve hissedersiniz, ancak etkisi aynı kalır, ne
Bir yağmur sesi kadar huzurlu değildin mesela yada hiç bir zaman içimi ısıtmadı bakışların elini tutmak hiç hızlandırmadı kalp atışımı
İnsan kendini ne kadar zorlarsa o kadar heba oluyor kalbi.
Bırakmayı da bilmek gerekiyor oysa
Tıpkı bir sigara gibi
Sevilmediğine yanıyor kahrediyorda insan sevdiği tarafından
Hiç demiyor ya beni seveni mi sevsem, ben neden onu sevmiyorum.yakınında huzur varken onu uzaklarda arama beyhudeliğine neden düşer ki belki hayatına girebilecek en güzel aşk gözlerinin içine bakarken nasıl olurda bu denli kör sağır olabilir.
Düşünüyorum dostum beynim bulunmaya midem ağrımaya başlayıncaya kadar düşünüyorum.
Yakını uzaklarda aramak mı , olanı bırakıp olmayana yanmak mı bu kadar cazip bu kadar tutkulu yapıyor aşkı
Neyse en güzeli her şeyi boşverip demli bir çay içmektir belki de
Zordur anlamsız bakışlarda kendini aramak
Ve sevgiden bi haber yürekte
Nefessiz yaşamak,
Zordur aşkı ruhunda taşırken
Hiç dokunamamak
Ve suya hasret kalmak toprak kokarken bedenin
Bahara hasretken solmuş çiçekler basmak bağrına
Her günün gelişine mutlu olurken
İçinde ölmüş hayallerine gözlerini kapamak geceye
Zordur kalabalıklar içinde yalnızlığın gölgesinde kalmak
Bir ateş böceğinin aydınlığina razı iken siyahlar
Uzaklarda kalmış yıldızlara sevdalanmak
Mecaz bulaşmış hüzünlü yüreğinle
Acı çeken kelimeleri misralarina mahkum ederken
Tebessüm etmek her anına ömrün
Ve zordur sevilmeyi hiç bilmeden
Mevsimleri ve şehirleri
Sisli dağları sessiz
Ve maviden kelebekleri
Mavisini gökyüzünün hiç usanmadan..
Sevmek...