Aşkım Kapışmak'ın kaleminden okuduğum ilk kitaptı. Klasik kişisel gelişim kitaplarından sanıp fazla beklenti içerisine girmeden okumaya başladım. Okudukça ön yargılı olduğumu düşündüm. Hakkına girmişim yazarın :)
Her şeyi hızla tükettiğimiz günlerde bu kitabı okumak şifa gibi geldi. Yazar ile düşüncelerimin fazlasıyla benzediğini gördüm. Her satırı alıntıladım neredeyse. Yıllardır beynimde oluşan düşünceleri başka bir insan tarafından satırlarda görünce mutlu oldum. Önerilecek kitaplar arasına bu kitabı da ekliyorum.
Kitabın sonu Küçük Prens'teki bir sözü hatırlattı bana: " İnsan yalnız yüreğiyle baktığı zaman doğruyu görür, gözler asıl görülmesi gerekeni göremezler."
Talha Bora Öge 'nin sözü ile de incelemeye son vereyim :)
"Dün gitti, yarın daha gelmedi; elde bir bugün var, kıymetini bilip an'ı yaşa."
Hayal kırıklığı yaşadığım tek kitabı diyebilirim , başlıktaki amacı çok içermemekte donanım için okunmaz amacının dışına çok çıkılmış, yazarın bitirmeye aşırı zorlandığım kitabıdır. 
Hangi Anne Hangi Babasınız?
