Dünyaya geldiğinde sen ağlarsın, öldüğünde kalanlar ağlar. Çünkü mezarın başındakiler ölen insan için değil, ölen insanı yeterince sevemediği için ağlar.
Yaşamdaki en samimi ve en iyi niyetli davranışları gerçek annelerin yaptığını biliriz. En samimi ve en içten sevginin de çocuklara ait olduğunu biliriz. Çocuklar için gelecek yoktur, onlar her yerde ve her şartta an’da yaşarlar. Oturdukları yerden 3 yıl sonrasının planlarını ya da geçen sene yaşadıklarının acısını çekmezler. Depremlerin, savaşların, kazaların çocuklarına baktığımızda, hepsi bir süre sonra oyun oynamaya devam eder. Biz yetişkinler ise, bu ve buna benzer acıları yaşar ve geleceğe de taşırız.