Sen kendini başkalarının dilinden dinleme, bilmezler. Başkalarının gözünden kendine bakma, görmezler. Unutma şunu, senin hakkında ne biliyorlarsa, kendi gerçeklerini de katarlar,. Bazılarının dili yoktur övecek, onlar sadece söverler. Bazılarının gönlü yoktur sevmeye, onlar sadece nefret ederler. Sen sen ol ve unutma;bir Allah bilir seni, birde kendin. Gerisi hep bakıp kendilerini görenlerdir.
Sayfa 44
Shakespeare, Moliere
_İnsan nasıl canını kurtarmak için kaçarsa bir ayıdan, ben de öyle kaçıyorum karım olduğunu iddia eden o karıdan. Ben artık kendimin değilim. Ben bir eşeğim. Bir kadının kocasıyım. Üstümde hak iddia eden kadına aitim. Siz nasıl atınız üstünde hak iddia ediyorsanız o da benim üstümde öyle. Bir hayvana sahip çıkar gibi istiyor beni. Hani beni bir
Sen kendini başkalarının dilinden dinleme, bilmezler. Başkalarının gözünden kendine bakma, görmezler. Unutma şunu senin hakkında ne biliyorlarsa, kendi gerçeklerini de katarlar. Bazılarının dili yoktur övecek, onlar sadece söverler. Bazılarının gönlü yoktur sevmeye, onlar sadece nefret ederler. Sen sen ol ve unutma; Bir Allah bilir seni, Bir de kendin. Gerisi hep bakıp kendilerini görenlerdir..
Sen kendini başkalarının dilinden dinleme,bilmezler.
Başkalarının gözünden kendine bakma, görmezler.
Unutma şunu, senin hakkında ne biliyorlarsa, kendi gerçeklerini de katarlar.
Bazılarının dili yoktur övecek, onlar sadece söverler.
Bazılarının gönlü yoktur sevmeye , onlar sadece nefret ederler.
Sen sen ol ve unutma; bir Allah bilir seni , bir de kendin.Gerisi hep bakıp kendilerini görenlerdir.
Sayfa 44 - İnkılapKitabı okudu
Hâmuş!..
Dedi Mevlana kendisine Hamuş!... Yani Suskun!... Sustuğu yerde açıldı kapılar, önüne serildi ışıltılı kelimeler, kalbi duygular… Hamuş!.. dedi sustu Mevlana… Sustu ve kapandı karanlıklara… Karanlıklara Şems doğdu sonra… Baktı… Gördü… Adına Aşk dedi… Candan özge candan öte olana… Yaprakta tohumu, damlada okyanusu gördü sonra…
Hâmuş!..
Aşkım Kendin Ol sadece sen
Bir beyaz kagıt gibi ol, yada gôkyùzùnde, semada, arşında ùstùnde beyazbir melek gibi ol
Hiç işlenmemiş bir gùnah gibi ol dogmamış bir insan gibi dog bu acımasız dùnyaya
Dogki sen dùnya için deyil dùnya senin için dônsùn
Sôylenmemiş bir yalan gibi ol duşmesin dilinden dôkùlmesin kalbine tekbir hece
Ya ateş kadar kırmızı ol yansın seninle kalbindeki gôk kuşagı
veya bir su ol bırak bulsun kendi yatagını
Öyle bir tôvbe olki mabet diye kapansın melekler,acılsın arştan gônùl kapısı
Ve ôyle bir sevgi olki sevmek için sevilmeye muhtaç olma
bir taş olki parmaklıklar kur içine mùebbet ceza versevgiline
Öyle bir gôz yaşı olki herdamlası can olup cananı bulsun ona pınar olup onunla bogulsun
Öyle biri olki aşkım kendin olsun sadece sen
Victor Hugo