Aşkın Gözyaşları - Tebrizli Şems

“Ey aşk! Sen öyle bir kişisin ki, dünya tokları, senin vuslatının açlarıdır.”

Hüzün senelerim başlıyordu.Ayrılık hallerinden bir haldir hüzün.Dünya dediğimiz bir hüzün gurbeti değil miydi zaten?Hüzün ki en çok yakışandı âşıklara.Yandık,yakıldık;ama hüzünden yana asla yakınmadık.Ne de olsa biz mahsun bir peygamberin ümmeti değil miyiz? Hüzün taze tutar aşk yarasını.Yaramdan da hoşum, yârimden de.

Senin aşkından bir yaprak öğreninceye kadar
İlimden üç yüz yaprak unuttum.

Aşkta yukarı veya aşağı yoktur,
Neden daha fazlasını arayayım?
Ben onunla aynıyım.

Kıyamet günü "bedenim, bedenim!" diyeceksin. Hz. Muhammed "ümmetim, ümmetim!" diyecek. Cennet "hissem, hissem!" diyecek. Cehennem, "payım , payım!" diyecek. Rabbu'l-İzzet, "kulum, kulum!" diyecek.

"Biliyordu ki sevgisi ancak ayrılık acısını tattığında beslenip güçlenebilirdi."