İnsanoğlu tarihin bütün çağlarında hep “AŞK” büyüsünün peşinden koşmuştur. En büyük yanılgısı da AŞK’ın iki kişi arasında olduğunu düşünmeleri olmuştur. Gerçek AŞK; iki kişi arasında olmaz. Sınırların kalktığı yerde AŞK ancak “BİR”de filizlenebilir.
Hayal gücünü kaybettiğinde ölürsün!
Unutma sen de “O”nun hayalisin...
Ve Hayallerin bittiği yerde, yanılsamalar başlar!
Biliyorum;
Bazı söylediklerim inanılmaz gibi geliyor değil mi?
Sanki sana imkânsız bir gerçeği vaat ediyorum...
Peki ya gerçeği senin şekillendirdiğini söylesem?
Ya sana imkânsızın; “imkân” sınırlarının içinde ?ar olduğunu söylesem...
Senin en büyük sınırların; illüzyonundur.
Artık aş onları.
Algın, yaşantını bütünüyle belirler
Çocukların yürümeyi öğrenirken ortalama 2 bin ila 4 bin kez düştüğünü ve buna rağmen yeniden ayağa kalkarak yürümeyi başardıklarını biliyor muydun?
Bir zamanlar sen de çocuk olduğuna göre binlerce kez düşüp yine binlerce kez ayağa kalkarak yürümek zaferine ulaştığını bilmelisin. Yazık ki büyüdükçe yapabileceklerine olan güvenini yitirdiğinden, sadece birkaç kez deneyip de başarısız olduğun şeyler yüzünden hayata darılıp hemen arkanı dönebiliyorsun şimdi.
Defalarca yere çakıldığı halde ayağa kalkıp yürümekte ısrar eden o çocuk halin, giderek bir yetişkine dönüştüğünde yaşadığı yenilgiyle sarsılıp hayata ve kendine küsmeyi tercih ediyor.
Yorgunluk geçicidir. Güçsüzlük kalıcı.....
Bir cennet hayaliydi, bir kalemin mürekkebini kâğıda âşık eden...