"Akıl çoğu kez günahın kölesi olur ve günahın makul olduğunu söylemeye çalışır."
Sayfa 45Kitabı okudu
Gönül bu kimi seveceğini bileydi, onca yanar mıydı
Eğer aklı olaydı, kalp asırlarca kanar mıydı
Ömür aşkın kulu, aşıklar kölesi olmasa
İnsan bir anlık mutluluğu bir ömre sayar mıydı ?
Sayfa 119Kitabı okudu
Meşk adamıyım ama meşrebsizim konuşurum ama yazmam okurum ama kitap kölesi değilim kağıtlardan derilerden değil gönülden okuyanım
Sayfa 124Kitabı okudu
"Bağımlı emekçi konumunda olmayanlar bile, aşkın özne çevresinde üretilmiş eşitsizlikçi düşünceleri ve tanrı karşısında kul konumunda oldukları düşüncesini benimseyebilmişlerdir. 'Gönüllü kölelik' diyebileceğimiz bir düşünüş ve davranış içine girebilmişlerdir. Bir başka deyişle, insan (öteki koşulları oluştuğunda) kendi yarattığı, doğada nesnel karşılıkları bulunmayan bazı simgelerin (gönüllü?) kulu, kölesi durumuna düşebilmektedir."
Yine bir defasında tavsiye için gelen birisine, İbrahim b. Edhem: Bağladıklarını aç, açtıklarını bağla “ dedi. Adam: “Biraz daha açar mısınız? Dediğinizi anlamadım.” dedi. Bunun üzerine İbrahim b. Edhem: “Bağlı olan kesenin ağzını aç ve cömert ol. Açık olan dilini de bağla.” dedi
Sayfa 42Kitabı okudu
"Güzellik, Aşkın hizmetçisidir."
Peki ya sen, son fani, şöhreti ne yapacaksın? Şöhret seni zehirler. Bana göre sen böyle bir herzeyle ihya olamayacak kadar sade, basit ve mantıklı bir adamsın. Umarım o dergilere tek bir satır bile satamazsın. Hizmet edilecek tek efendi güzelliktir. Güzelliğe hizmet et ve halkı boş ver gitsin! Başarı ha! Henley’nin ‘Hayalet’inden bile üstün olan Stevenson sonen değilse, ‘Aşk Döngüsü’ değilse, deniz şiirlerin değilse, başarı nedir ki?
“Güzel başlık olmuş, değil mi? ‘Fani.’ Tek sözcük. Bunun sorumlusu da sensin, senin adamın o; hayat kazandıktan sonra hep ayakta duran inorganik, fanilerin sonuncusu, evrendeki küçücük yerini belli bir sıcaklık düzeyine borçlu olan yaratık, termometre adamı. Kafamın içinde öyle bir dönüp duruyordu ki yazıp ondan kurtulmam lazımdı.”
..kendi küçük hayatlarını dar kafalı küçük formüllere göre yaşayanları, bir araya toplaşmış sürüler dışında var olamayan varlıkları, yaşamlarını başkalarının düşüncelerine göre kalıplara sokanları, kölesi oldukları çocuksu kurallar nedeniyle gerçekten yaşamayı ve birey olmayı beceremeyenleri düşününce bir iki kez acı kahkahalara boğuldu.
Sayfa 332Kitabı okudu
