Yazarın da dediği gibi: " Hayat vedalardan ibaret. Başladığımız her şeyin bir sonu var ve ben sonları pek sevmem." Ama kitabın sonu olmasına sevindim. Bir çok kitabını okuyup beğenmiştim ama Sabah uykumu sevemedim.
Ama beni düşündüren cümleleri elbette oldu.
Mesela; "Ben sana gelirken kendimden vazgeçmeye razıyım da, sen beni sevmek için neye razısın?"
Hiç kimse için kendinizden vazgeçmeyin, çünkü vazgeçilen siz olursunuz..Sanki her şeyin bir kırılma noktası var. Aşkın kırılma noktasıda birinin sizi siz olduğunuz için sevmemesidir..
Bu size sadece onsuz yapabileceğinizi öğretir.
Unutmayın Sabah uykusu kadar sevebileceği biri lazım insana..
ADEM’DEN ÖNCE,Jack London
İnsanlığın milyonlarca yıl öncesine kadar dayanan en ilkel hikâyesi…
Daha önce hiç ‘’Taş Devri Edebiyatı’’ diye bir şey duydunuz?...
Jack London, edebiyatta çığır açtığı bu romanı, Prehistorya Edebiyatının (Taş Devri Edebiyatı) ilk kurucu metinlerinden sayılır. Jack London demek, romanı omuzlarından tutup tüm kuvvetiyle sarstıktan sonra
Ilk kitabın olay örgüsü ve kurgusu bundan çok daha iyiydi. Bu kitapsa bana tamamen zorlama geldi. Evet kitabın başındaki ilk karşılaşma heyecanlı ve beklenmedikti. Ancak kitap ilerlerken bu heyecan yavaş yavaş söndü. Benim için okumak bile bir noktada sıkıcı oldu. Bu tarz kitapların her zaman sonu bilinse de okumayı zevkli kılan kitabın kurgusudur. Oysa bu kitapta ben o akıcılığı, kitabın okuyucuyu içine çekmesini hiç hissedemedim.
Karakterlerin hisleri, düşünceleri hep sözde kaldı. Ben kitabı okurken bahsedilen hislerin hiçbiri bana geçmedi. Bu kitaptaki benim açımdan en olumsuz nokta da bu. Kitapta olumlu olarak gördüğüm ve bu puanı vermemin tek nedeni ise Seger ve Clare arasındaki dialoglardi. Çoğu zaman eğlenceli geldi konuşmaları( Özelllikle ilk yaridakiler).
*Aşk Gurur Kıskançlık Nefret*
*Kadınların yüzlerine değil gözlerine bak. Ama gözlerinin rengine değil, anlamına.*
Budala* Dostoyevski den okudum dördüncü eser.
Bu eserle ilgili neler söyleyebilirim* çok düşündüm.
Kitabımızın kahramanı Budala* Lev Nikolayeviç Mışkin*
Nasıl bir Bulada Mıskin?
Anahtar kelimeler ile ifade etmek gerekirse deneyimsiz,
olağanüstü saflık ve
"Sevdanın azı çoğu yoktu onlarda. En delisi, hırçını, sevdaları yüreklerinde taştı. İkisi de Karadeniz'in azgın sularında yetişen bir aşkın sevdasıydı. Her güzel şeyin elbet bir sonu vardı, onlar ne kadar bu durumu kabullenmese de zorlu bir savaşın içine girmişlerdi.
Ya sevdaları kazanacak ya da bu sevdadan hasrete yol düşecekti."
Karadeniz'in topraklarında başlayan güçlü bir aşkın kahramanı olan Naz ve Demir'in sevdası hikayesi bu. Hırçınlıkları, dik başlılıkları ve sert kişilikleriyle kendi yetiştikleri toprağı yansıtan iki sevdalı. Birbirlerine yakın olmaması gereken iki kişi ama kader bu ağlarını ördüğünde; iki düşman aile bir araya gelip engel olsa bile yazgıları bozamazdı.
Değil mi?
Canım arkadaşım Gülçin'in ilk göz bebeği ile karşınıza geldim. Kitabı Wattpad platformunda takip ediyordum ama kitaplaşmış halini okumak duygusal bir anne gibi hissettirdi. Öncelikle belirttiğim gibi bir ayrılık hikayesi Asef-i Hasret. Yollara düşmüş birbirlerini gözleyen iki karakteri okuyoruz.
Gülçin'in yazım dili önceden de çok fazla şiir yazdığı için şiirsel bir anlatım. Okurken sizi boğmuyor, sıkmıyor ve asla yormuyor. Ama devrik cümleler sevmiyorsanız işler değişebilir.
Duygular net bir şekilde yansıtılıyor, betimleme de çok fazla yok net bir dille yazıldığı için. Sizlerde şiirsel bir anlatım tarzı seviyorsanız Gülçin'in kitabına şans verebilirsiniz :)
Tarihte adeta yolculuk yaparcasına nefes nefse kalarak okuyacağınız, bir yandan dönemin toplumsal ve kültürel sorunlarına değinirken bir yandan da birey olarak kendimizi sorgulayacağımız bir zaman yolculuğundan geçiyoruz kitabı okurken.
Nasıl bir Serenad büyüsüyle kendini ölümsüz kılabilir bir aşkın gölgesinde,nasıl bir aşk insanı sürükler dünyanın öbür ucuna...Sayfaları okudukça heyecanla gelen o son bekleyiş ve bilinmezliğin izinde..Aydınlanmayı bekleyen sonu meçhul kaç hikaye var yanı başımızda, görmediğimiz ve tarihin derin denizlerine batan..bazen gözlerimizin önünde ve elimiz bağlı, kaç kez izledik olan biteni...
Kitabı her elime alışımda bir soğukluk hissettiğim için nedenini bilmediğim bir ön yargı yüzünden her seferinde okumaktan vazgeçtiğim bir kitaptı.Okuduktan sonra ise bunu yaptığıma binbir pişman olduğum bir roman.Livaneli’nin kalemine sağlık.
Evlere kapanma sürecinin o bunaltıcı ilk zamanlarında (Mayıs 2020) bana kapısını açan ve dostluklarıyla beni sarmalayan nadide iki insana buradan da şükranlarımı iletiyorum. Songül&Ferdi ve Dusi hanım @ailenizinferdi iyi ki ön yargımı kırmama yardımcı olup bana böylesine güzel bir eseri okumama vesile oldunuz ve daha sayamayacağım sayısız güzellik kattığınız için, ...iyi ki ..
