Alexandre Dumas'ın Kamelyalı Kadını sevgilisi Marie Duplessis’ten esinlenilerek yazıldığı söylenir. Kitabı Kent yayıncılıktan okudum. Son sayfasında kitabın gerçek bir hayat hikayesinden alındığı şöyle ifade edilmiştir: "Belki de tek beğenilecek tarafı,bu hikâyenin gerçek oluşudur. Okuyucuya sadece duyduklarımı yazdım. Marguerite'in hikâyesi,ayrıcalıklı bir hikâyedir;sıradan olsaydı yazmak zahmetine katlanmazdım. Hâl böyle olunca okuduklarım beni daha çok etkisi altına aldı. Kitap bir aşk romanıdır bilindiği üzere hem de aşkın doruklarda yaşandığını okuyucuya iyi bir şekilde akatardığını söyleyebilirim. Kitabı okuduğumda çok duygulandım. Bu durum duygusal mizacımdan kaynaklanıyor da olabilir ama ben kalp taşıyan herkesin etkilenebileceğini düşünüyorum. Kitap bana Genç Werther'in acılarını hatırlattı nedense. Aslında iki kitabın da birbirinden çok bağımsız konuları var. Ancak onları ortak noktada birleştiren sevginin bazen de vazgeçebilmek olduğuydu sanırım. Kitap hakkında daha fazla yorum yapmak istemiyorum. Kitabın içeriğine dair herhangi bir şey de söylemeyeceğim. Çünkü duygulanıyorum. Her neyse okuyacak herkese keyifli okumalar dilerim. Kitaptan birkaç söz paylaşıp incelememi sonlandırıyorum.
"Haydi, dedi. Kafanızdaki bu kötü fikirlerden kurtulun,gülüp eğlenmeye bakın. Hayat o kadar güzel ki... Fakat hangi camın arkasından baktığınıza bağlı."
İçimden," Duygular hızlanınca hayatın kısalığının nasıl da farkına varıyor insan." Diyordum içimden.
Abdullah Azzam adlı mal değneği tarafından yazılan bu kitap laik türkiye cumhuriyetine ve bu cumhuriyetin kurucusu olan Mustafa Kemal Atatürk'e islam dini ve müslümanlık düşünceleri adı altında mesnedsiz hakaretlerle, hezeyanlarla dolu.
