En azından üç dil bileceksin
En azından üç dilde
Ana avrat dümdüz gideceksin
En azından üç dil bileceksin
En azından üç dilde düşünüp rüya göreceksin
En azından üç dil
Birisi ana dilin
Elin ayağın kadar senin
. ORTADA
Çinçin sokakları çukur tepe başında
Düşe'kalka yetim garip yattı sokakta
Tilki'avda çakal zulada yılan pusuda
Mazlum sırtına binen düşer sonuna
Mahallenin fişeği temizi aktın derya
Bir Zebani'nin Not Defterinden Nutuklar.
Hayat çoğu zaman radikal kararlar gerektir Petric.
Bu söylediklerimi filozoflar duysa biliyorum pek hoş karşılamazdı ama söylemeden de edemeyeceğim.
Bir orta yol aramak insanı tüketir.
Mutlu mu olmak istiyorsun?
-O halde birileri göz yaşı dökmeli.
Kazanmak mı istiyorsun?
-O halde birileri kaybetmeli.
Güçlü mü olmak istiyorsun?
- O halde birileri ezilmeli.
Sen hakkını savunamazsan ve ben senin olanı senden almaya gayret edersem ve alırsam o artık senin değil benimdir. Baştan beri söylüyorum ya hep ya hiç. Bir maçın bile sadece bir galiba olur bir de mağlubu beraberlik nötrdür bir devinim yaratmaz. Aristo'nun da dediği gibi :"Kimilerinin gerçekten özgür olabilmesi için ötekilerin köle olması gerekir."Farkına var ;bu bir savaş ve sadece en güçlüler ayakta kalıyor zayıf olan ise yerle bir oluyor.
Son olarak ;bu söylediklerim iradesiz insalar için en güzel bahanedir ve riskli olduğunu düşünürler.
O zamansa bir bak tarihe, gördüğün büyük adamların ne kadar az yaşadığına. Amacın sakin yaşamaksa bu sözlerim senin için boş ama amacın farkındalık yaratmaksa sakin bir hayat bekleme. Ben de biliyorum büyük olmak büyük yıkımlar getirir ama insan şunu unutmamalı ; güçlü olmak yıkılmamak değil her yıkıldığında ayağa kalkmasını bilebilmektir. En demotive zamanlarında bile şunu da aklından çıkarma :"Aslan olarak bir gün yaşamak yüzyıllarca koyun olarak yaşamaktan iyidir."
24 Çift Beyaz Lastik Ayakkabı
Samsun'da spor malzemeleri satan bir mağazadan içeri giren 24 genç insan, 24 çift beyaz renkli lastik ayakkabı satın alırlar. Kente otobüsle, sabah 08:30'da gelmiş olmalarına rağmen, aynı gün yürüyerek, ayrılırlar. Samsun'dan, ayakkabıları gibi yüreklerinde taşıdıkları bembeyaz umutlarla.
Ankara yolunda yürüyen kafilenin en önünde
Sevgili İlhan Berk,
Yine dağlarda dolaşmaya gittiysen evde değilsindir; postacı bu mektubu bırakıp kaybolur; karşılaşırsanız eğer, iyi davran; ürkütme adamı. Bir suçu yok. Haber ile şiir arasında gizli bir ilişki varsa, postacılar da şair sayılır.
Uzun uzun konuşmayı sevmezsin, uzun uzun okumaktandan da keyif almadığın hissine kapılıyorum böylelikle; kısa yazacağım. Kısa, ömürdür. Uzun okumak, mümkündür. Bilinçdışılığın seni kuşattığını söylemiştin; bilinç dayatılmış, yerleştirilmiş bir külfet. Ben bu külfetin hastalandırdığı insanların çok korktukları gecelerde hikâyeler uyduran bir grup meczubun çıkageldiği memleketlerin kahramanıyım. Sen de öyle değil miydin? Dönüş için gereken kapıyı bulabilmek için aklına gelen şehirlerde dolaştın; tüm ayrıntılarda, tüm korunmalarda o geçişi, o tarihin kırılma noktasını aradın. Yetmedi: Tabiata gittin, oralara da baktın. Bu kapı nerede İlhan? Kilidi açmak mı, kırmak mı doğru? Sen kötü olamazsın. Kötüden beslenen iyinin önemini ciddiye alsan da, kapıyı tutanların mutluluğu unutmuş olmasını aldırmadan anahtar sözcüğün dilini çözmeye çalışman atlanacak şey değil. Hayat ile hayat sözcüğü arasındaki fark kadarız çünkü; kimi hayatını, kimi hayat sözcüğünü yaşıyor işte. Anlaşılan, çarpıldık.
Hiç merak etmedin sanki aralıkları, arka tarafları; geniş, ferah ve açık olana yönelirken, bu temizliğin riskini de biliyordun aslında; “Yalnızca şairlerin umudu yoktur” demen yeterli.
Rimbaud'ya Akıl Notları 446.jpg)
Küçük İskender
modern Don kişot
Bir insan kendini ne kadar değersiz hissedebilirse o kadar değersiz hissediyorum kendimi...
Özellikle seninle. Mesela bazen pırıl pırıl parlattığın ayakkabına istemeden sıçrattığın bir çamur gibi, nereden bulaştı, kim sıçrattı üstüme dediğin.
Sanki bir sokak köpeği, tam da yoldan geçerken yanlışlıkla başımı okşamış ve elindeki ekmeğin ucunu