Kuzgun
Ortasında bir gecenin, düşünürken yorgun, bitkin
O acayip kitapları, gün geçtikçe unutulan,
Neredeyse uyuklarken, bir tıkırtı geldi birden,
Çekingen biriydi sanki usulca kapıyı çalan;
"Bir ziyaretçidir" dedim, "oda kapısını çalan,
Başka kim gelir bu zaman?"
Ah, hatırlıyorum şimdi, bir Aralık
“Hayır, insanlar birbirleri olmadan yaşayamayacak kadar birbirlerini seviyorlarsa ama aynı hayatı götürebilecek biçimde yaratılmamışlarsa ve de bu hiç kimsenin suçu değilse, yapılacak hiçbir şey yoktur.”
Sayfa 174 - Can Sanat Yayınları, Ocak 2011, SybilKitabı okudu
Derviş, şunu anlamıştı ki her sıkıntının, her çaresizliğin ilacı, dua ve sabırdan başka bir şey değildi.
Sayfa 91Kitabı okudu
Şunu bir öğrenin :)
Karşılığı olan her şey metâlaşır gün gelir değerini kaybeder. Bu nedenler iyiliklerinizi karşılık beklemeden yapın.
"Kocam size bu iyiliğinizin karşılığını verecektir." Adam kafasını salladı ve önümüzü açtılar. Bartu'yla birbirimize baktık, ikimiz de gülümsedik ardından yetimhaneden içeriye girdik.
"Kocam mı?" Konuşan Mutlu'ydu ama Yankı'ya laf söylüyordu. "Nasıl da içten söylüyor görüyor musun? Kendini role fazla kaptırdıysa ve seni gerçek kocası sanıyorsa ne yapacaksın?"
"Mutlu, ver şunu. Bu oyun değil." Yankı'nın sesi öfkeli gelmiyordu ama Mutlu'ya karşı koymak için çaba sarf ettiği belliydi.
"Bir de Helin'e laf söylüyorum, bakışlara bak!" Mutlu bağırdı ve Yankı onun elindeki her neyse sertçe çekti. "Karıcığını koruyan koca bakışları, kılıbık bir eş!"
"Mutlu sus!" Bartu, kısık bir sesle inlediğinde kimsenin bizi duymamasını istiyordum. "Seni düdük yutan çocuğa çeviririm." Birkaç kere çırpınma sesi geldi ardından sessizlik bize kollarını açtı.
Sayfa 130Kitabı okudu
