"Genç ve güzel bir kadınsanız eğer, erkekler gövdenizi asla reddetmezler, sizi reddetseler bile."
Hiçbir ego kendi gerçeğiyle baş edecek denli küçük değildir..
Sayfa 65Kitabı okudu
"Bazen insana hiçbir şey hatırlamak kadar acı veremez,özellikle de mutluluğu hatırlamak kadar. Unutamamak. Belleğin kaçınılmaz intikamı. Herhangi bir iz taşınıyorsa eğer, bu bir zamanlar bir yara açıldığındandır."
Onu bekleyen en korkunç düş kırıklığı, dört duvar arasında, bir kül tablası deryasında geçen ve alnında bir başka çizgiyi derinleştiren sayısız gün ve gecenin sonundadır. Onca çaba, özveri, çırpınış ve bunalımın sonucunda ortaya çıkan, hiç de umduğu gibi bir köprü ondan dışarıya dış dünyaya ulaşan bir köprü değildir. Yaşam bütün kayıtsızlığı ve alaycılığıyla akıp giderken, o yalnızca gerçeğin korkunç çölünde kişisel bir gözlem kulesi yapmıştır. Çatlak tahtalarından rüzgarlar dolan, sallantılı uğultulu bir kule... Sonuçta, eline kalem alan herkes şu soruyla fazlasıyla boğuşmak zorundadır ;
Gerçeğin ne kadarına DAYANABİLİRİM?
Sayfa 65Kitabı okudu
İnsan hayatını har vurup harman savuran bu kentte, hiç kimse tanrısız sağ kalamıyordu.
Sayfa 72Kitabı okudu
Kendimi olduğumdan daha büyük göstermek için yazıyorum, çünkü...
çok, çok küçüğüm.
Sayfa 105Kitabı okudu
..
Oysa yaşam diye belledikleri bir kandırmaca.
Genelgeçer bir mutluluk yutturmacası..
Kaosun denklemi çok basit aslında. Yaşam = yaşam. Ölüm = ölüm. Oysa hepimiz kendi denklemimizi kurmanın ve dünyayı ona eşdeğer kılmanın peşindeyiz. Ne aymazlık!
Senin içindekini barındıracak derinlikte hiçbir şey yoktur gerçek dünyada; ama sen de, yaşamın, ölümün ve bütün düşlerinle, gerçeğin korkunç sonsuzluğunda, oylumsuz bir noktadan daha büyük değilsin.
Sayfa 126Kitabı okudu
Bir balona şekil veren hava gibi, benim de hayatıma şekil verecek bir şeye gereksinimim var. Şu anda bunun ne olabileceğini bile bilmiyorum, belki ancak sevgi diye tanımlanacak bir şey.
Sayfa 21Kitabı okudu
"Yaşam iki göz kırpması arasında görülen bir düştür. Yalnızaca bir düş..."
Sayfa 129Kitabı okudu
"Artık biliyordu. Amazonlar'a dek kaçsa da, kendini yanında götürecekti. Küf kokulu, yüklü bir geçmiş bohçasıyla birlikte..."
Sayfa 113Kitabı okudu
"Dünyayı döndüren gücün sevgi ve iyimserlik olduğuna inanan Tolstoy 'du, değil mi?"
Sayfa 96Kitabı okudu
"Yalnızca tek bir şey adına güvenli suları terk eder, kendi köklerimizi keseriz. Adem'in uğruna ölümsüzlüğü teptiği tek şey adına: BİLİNMEYEN."
Sayfa 43Kitabı okudu
Yaşadığımız anları dondurup cümlelere dökme çabası, çiçekleri kurutup kitap yaprakları arasında ölümsüzleştirmeye benzer.