İçimde boş kalan bir taraf bulunduğunu ve bu boşluğun bana adeta maddi bir eziklik verdiğini hissediyordum. Bir şey noksandı, fakat bu neydi ? Evden çıktıktan sonra bir şey unuttuğunu farkederek duraksayan, fakat unuttuğunun ne olduğunu bir türlü bulamayarak hafızasını ve ceplerini araştıran, nihayet, ümidini kesince, aklı geride, ileri gitmek istemeyen adımlarla yoluna devam eden bir insan gibi üzüntülüydüm.
Sayfa 117 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Beraber yürüdüğümüz zamanlar yanımda gidenin bir insan olduğunu bütün kuvvetimle hissetmiyor muydum ? Bu sıralarda, insanların birbirlerini aramaları, bulmaları ve birbirlerinin içini seyretmeleri için konuşmanın neden muhakkak surette olmadığını, neden bazı şairlerin boyuna, tabiatın güzelliği karşısında yanlarında konuşmadan gidecek birini aradıklarını anladım.
Sayfa 33 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Zaten biz her zaman alkışlarız. Beğensek de, beğenmesek de, oyumuzu versek de, vermesek de, her şeyi oyun sandığımız için durmadan ellerimizi çırparız. Ruhbilimciler de öyle söylüyor. Çocuk kalmak iyiymiş. Bizde iyi kaldık albayım; medeniyet bizi bozmadı.
Sayfa 146 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
Reader Follow Recommendations
İçte tutulan gözyaşları akıtılanlardan daha acıtıcıdır.
Sayfa 45 - İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Korku cezadan çok daha beterdir, çünkü ceza bellidir, ağır da olsa, hafif de, hiçbir zaman belirsizliğin dehşeti kadar, o sonsuz gerilimin ürkünçlüğü kadar kötü değildir.
Sayfa 45 - İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu