"Olgunlaşıyordu. Yirmi yedi, yirmi sekiz, yirmi dokuz. Artık geleceğin tozpembe görünmediği, tehditkar bir gerçeklikle önünde durduğu yaşa gelmişti."
Sayfa 63 - KAPRA YAYINCILIKKitabı okudu
Parayı reddetmek, hayatı reddetmekti...
Benimle evlensen de evlenmesen de seni seviyorum...
"Bir çocuğa yapılabilecek belkide en büyük kötülük onu kendisinden zengin çocukların okuduğu bir okula göndermektir."
Sayfa 47 - KAPRA YAYINCILIKKitabı okudu
Şiir yazılacak umutlu bir çağ değil içinde bulunduğumuz dönem.
Zaman geçtikçe paraya --tapmanın bir din konumuna yükseltildiğini anladı. Belki de tek gerçek din --gerçekten hissedilen tek din-- olarak bu kalmıştı bize. Eskiden Tanrı neyse, şimdi para oydu. İyi ve kötü artık anlam taşımıyordu, yalnızca başarı ve başarısızlık söz konusuydu...
"Gelirin belli seviyenin altına düşünce zihinsel ölüm, ruhsal çöküntü kaçınılmaz oluyordu. İnanç, umut, para... Yalnızca azizler üçüncüsü olmadan ilk ikisine sahip olabilirdi."
Sayfa 63 - KAPRA YAYINCILIKKitabı okudu
Seni heveslendirecek paran olmadan tek kuruşluk bir romancık yazabilir misin?
Sayfa 19 - Can YayınlarıKitabı okudu
Belki de
Belki de bir çocuğa en büyük acıları çektirmek onu kendisinden daha zengin çocukların gittiği okula göndermektir...
Sayfa 56 - Can YayınlarıKitabı okudu
Senin yanlışın nerede biliyor musun, insanın kendisini kokuşturmadan kokuşmuş bir toplumda yaşayabileceğini sanıyorsun. Sonuçta para kazanmayı reddederek ne elde ediyorsun? İnsan şu ekonomik sistemin dışında kalabilirmiş gibi davranmaya çalışıyorsun. Ama olmuyor.
Olmaz...
Paran olmadı mı, dostunda yoktur...