Kuşu öldü diye küçük bir çocuğa başsağlığına giden Rahmet Peygamberinin Ümmetiyiz. İşte öylesi bir Nebinin (sav), Ciğerparelerinin yetim kaldığı gündür Aşure...
POLLYANNA'YA MEKTUPLAR
Sevgili Pollyanna,
Radyo tiyatrosu dinlenirdi bir zaman içimde,
İçimde dünyanın en eski kedisi
Eski bir sobanın yanında uyuyordu.
Çocuklar bir köşede
Yenidünya çekirdekleriyle beştaş oynardı
Frenk elması da derler
Sarılı kahverengili bir meyve.
Annem işte öyle bir kadındı
Çocuklar gökyüzüne bakar sorardı:
Ay dede orada ne yapıyor anne?
Annem öldüğünde ay dede içimde
Yüzlük bir ampul gibi parçalandı.
Annem işte öyle bir kadındı
Aşure getiren çocuklara,
Teşekkür eder gibi yaşardı
Öldüğünde gül resimli bir takvim yaprağıydı.
Didem Madak
Anne
Annem işte öyle bir kadındı
Çocuklar gökyüzüne bakar sorardı:
Ay dede orada ne yapıyor anne?
Annem öldüğünde ay dede içimde
Yüzlük bir ampul gibi parçalandı.
Annem işte öyle bir kadındı
Aşure getiren çocuklara,
Teşekkür eder gibi yaşardı
Öldüğünde gül resimli bir takvim yaprağıydı.
Didem Madak
Murat Menteş- Köşe Yazıları
Doğru mu acaba?
Şehir, insan, Van kedisi, şiir, mabet, aşure markalaşarak mı bir anlama kavuşur?
İstanbul bir ticaret merkezi olduğuna göre, kendisi de bir marka mıdır?
Yahya Kemal'in şiirleri, Mimar Sinan'ın camileri, Hacı Arif'in besteleriyle İstanbul'a üfledikleri ruh, hilafetin başkentinin reklamı mıydı?(...)
Kamplaşma ve kavgadan; birleşip barışarak değil, markalaşarak kurtulabileceğimizi zannetmeyiniz.
Bilgi ve sanatla erişilmezlik kazanmak yerine, rayici yükseltmeye çalışarak şifa bulamayız.
Tükenmişliğimizi, tüketim nesnesine dönüşerek aşamayız.