Aşure Günü
İlk aşuremizi yemek bugüne nasipmiş. Sitemizde insanlık ölmemiş. :) Komşumuzdan Allah razı olsun ve Allah kabul etsin.
Belki aşure değildik ama bizde herşeyi içimize attik,!.,!.
Aşure devamlılığın ve istikrarın simgesiydi; ne kadar sarsıcı, nasıl da vahim olursa olsun, her fırtınadan sonra elbet gelecek olan güzel günlerin, açacak güneşin simgesi.
Sana aşure getirdim” dedi Banu Teyze nar taneleriyle süslü bir kâse uzatarak. “Annem sana bir kazan aşure pişirdi, biliyorsun.” Duraladı. Aklından geçen her neyse savuşturamadı. “Ahçı o belki ama bu kâseyi ben süsledim.”
Ne var ki yatağının yanında bir kâse aşure onu bekliyordu. Baktı, baktı ve birden onun neden oraya konduğunu, kendisinden ne yapmasının beklendiğini anladı.
...
Aşureyi bitirdikten birkaç dakika sonra öyle keskin bir ağrı saplandı ki midesine nefes alamadı. Kekremsi bir tat doldu ağzına. Otuz saniye sonra nefes alış verişi tümüyle kesilmişti.
İşte Mustafa Kazancı kırk bir yaşına varmadan böyle öldü.
POLLYANNA'YA MEKTUPLAR
Sevgili Pollyanna,
Radyo tiyatrosu dinlenirdi bir zaman içimde,
İçimde dünyanın en eski kedisi
Eski bir sobanın yanında uyuyordu.
Çocuklar bir köşede
Yenidünya çekirdekleriyle beştaş oynardı
Frenk elması da derler
Sarılı kahverengili bir meyve.
Annem işte öyle bir kadındı
Çocuklar gökyüzüne bakar sorardı:
Ay dede orada ne yapıyor anne?
Annem öldüğünde ay dede içimde
Yüzlük bir ampul gibi parçalandı.
Annem işte öyle bir kadındı
Aşure getiren çocuklara,
Teşekkür eder gibi yaşardı
Öldüğünde gül resimli bir takvim yaprağıydı.
Didem Madak
Anne
Annem işte öyle bir kadındı
Çocuklar gökyüzüne bakar sorardı:
Ay dede orada ne yapıyor anne?
Annem öldüğünde ay dede içimde
Yüzlük bir ampul gibi parçalandı.
Annem işte öyle bir kadındı
Aşure getiren çocuklara,
Teşekkür eder gibi yaşardı
Öldüğünde gül resimli bir takvim yaprağıydı.
Didem Madak