İyice sıfıra yaklaştı hayat
Saatler kırık
Ben sana döndükçe küçülüyorum
Sen bana döndükçe yangın ve keder
Var mısın seninle çağın kalbinde
Akasya çiçeği bulalım yine
Bir çeşme başında yapraklarına
Soralım : Mazur mu o kara gözlü
Sarıyı bilmeyen münzevi bahar
Köklerini unutturan böcekler
Kemirmiş yıllarca kılcallarını
Tenha ve ölgün
Şimdi yollarında uğrular bekler
Ses geldi yapraktan : Güneş yok artık
O eski tohumlar yaradır şimdi
Toprak kavruluyor, su alev alev
Asya'nın çiçeği karadır şimdi