Ahmet Erhan
atım öldü. avradım beni sevmiyor. silahım suskun
sırtımdan kaç güneşi aşırtarak yürüdüm. yok.
damarlarımdaki alkolü kolonyayla sildim.
yok. yükseklik korkumu dirseğimle dürterek
kentin bütün üstgeçitlerinden geçtim
evlerde kabuk bağlayan yaralarımı dışarıda rüzgar örseliyor
atım öldü. avradım beni sevmiyor. silahım suskun
yok. sevgilim. olamadım.
At Avrat Silah
At. Avrat. Ve silah. Su. Ateş. Ve toprak.
Bütün dinleri böyle kandırarak dinimi buldum.
Öldüğüm gün davula üç kez vurulacak. Tören. Yok.
Kalbim. Bir ayrılığı çalıyor kampana. Tren.
Yok. Seni istasyonlarda kaç kere öptüğümü sayamıyorum.
Atım öldü. Avradım beni sevmiyor. Silahım suskun.
Sayfa 43Kitabı okudu
At Avrat Silah
Türklerin anayurdundayım. Yalnızım. Alkol. Yok.
Savunduğum her şeyin savunmaya geçtiği. Tanrım.
Yok. Boğulsam cezir oluyor, yaşasam med
Artık evcil olan kelimeler aranıyorum:
Oda. Pipo. Kitap. Çocuk. Ev. Aile. İş. Otobüs.
Atım öldü. Avradım beni sevmiyor. Silahım suskun.
Sayfa 533Kitabı okudu
At Avrat Silah
... Atım öldü. Avradım beni sevmiyor. Silahım suskun.
Kiraz dalına asılmış bir mendil gibi kaldım
Bekliyorum tarihin kaçınılmaz fırsatlarını. Yok.
Sevgilim. Duasız bir din arıyorum. Yok.
Leyli bir uyku. Alnı örselenmiş bir insan
Gece yatıya gelen bir umut. Gündüz giden bir ehl-i müslüman
Yağıyorum durup durup bütün yağmurlarımı...
Sayfa 533 - Kırmızı Kedi Yayınevi, ŞanoKitabı okudu
At, avrat, silah
Atım öldü. Avradım beni sevmiyor. Silahım suskun.
Sayfa 533 - aynı anda üçünü de olabiliyorum.
Ahmet Erhan “AT, AVRAT, SİLAH” şiirinden!
Atım öldü
Avradım beni sevmiyor
Silahım suskun.
Sayfa 17Kitabı okudu
