Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.15
"Sanki bütün hayatım boyunca yanlış melodiyle dans edip durmuşum."
Bir üniversitenin ders sıralarına oturmuş, pos bıyıklarıyla kendinden emin ve tüm insanlığa seslenircesine konuşan, bulunduğu çağın çok ötesinden gelen bir bilgeyi, filozofu, Friedrich Nietzsche' yi dinliyorum can kulağıyla.
Şöyle sesleniyor oradakilerin nezdinde tüm insanlığa
"Tanrı öldü, onu biz öldürdük"...
Nietzsche ağladığında her ne kadar kendisinin yazdığı bir kitap olmasa da olay örgüsü, kurgu ve karakterlerin uyumu bakımından edebiyatın felsefenin ve psikolojinin aynı sayfalarda hayat bulduğu eşsiz eserlerden.
Öyle ki bu kitapta bir yanda insanlığı kurtarmaya çalışan bir filozof bir yanda aynı filozofun tutku dolu bir aşkın gölgesinde kendisiyle mücadelesine şahitlik edeceksiniz.
Teknolojik bir aygıtın bir üst versiyona geçmesi gibi günümüz insanının aşılması gereken bir canlı olduğunun üzerinde duruyor Nietzsche çünkü ona göre insanın asıl evrimi bedensel değil zihinseldi ve zihinsel olan evrim sonsuzdu. Sapiens'i okurken Nietzsche'nin burada neyi kastettiğini çok daha iyi anladım diyebilirim.
Siz değerli kitapseverlerde her bitirdiğiniz kitaptan sonra kendinizde yeni bir şeyler keşfetme hissine kapılmıyor musunuz? Bu his aslında Nietzsche'nin bahsettiği o yolun basamaklarından yalnızca birini adımladığınızın ifadesi...
Öyleyse zor gibi görünsede hep birlikte basamakları adımlamaya ve kırbaçlanan bir ata sarılıp ağlayan bu büyük dehanın sözlerine kulak verelim, okuyalım...
Yılmaz Yavuz ve Ata Evi...
Çevre düzenlemesinin hâlâ sürdüğü Atatürk Caddesi ferahlamış, nefes almaya başlamıştı. Buna etken caddenin bir tarafını tutmuş eğreti yapıların temizlenerek kale duvarlarla birlikte saat kulesinin görünür kılınmış olmasıydı. Çevremi bu alıcı gözlerle izlerken geçmişte restorasyonu yapılan, farklı amaçlarla kullanılan
Özellikle bir kitap türüne sabit kalıp, sadece ona benzer kitapları okumayı lise sonda bıraktım. Hatta ve hatta kişisel gelişim olsun psikoloji olsun, bu türleri hiç elime almadım. Sıkıcı buldum ta ki geçen yaza kadar. Neden bilmem Ata Deniz'in doğumu ile psikolojiye ve kişisel gelişime baya bir önem verdim. "Nasıl daha iyi anne olurum?" diye değil, daha çok "nasıl daha iyi, daha dingin bir insan olurum?" için okudum.
"Seyir" de benim için öyle oldu. Elime ilk aldığımda dörtte biri bitmişti kitabın. Hatta ara ara "Ata Deniz uyusa da devam etsem biraz daha" diye sabırsızlandığım zamanlar da oldu. Eh nihayetinde dün gece evde herkes uyurken kitabı noktaladım. E tabii ki hemen okudum bitti ve içimde bir uyanış oldu, demeyeceğim ki hiçbir kitap öyle bir etki yaratmaz. Aynen Mina'nın yolculuğunda olduğu gibi; zamanla, zamana yayarak bazı uyanışlar gerçekleşir. Saplanmış olduğumuz bir bataklık deyin ya da geçmişteki bir karanlığın bugünümüzü götürmesi deyin, ne derseniz deyin, ama onu bir kenara bırakıp ilerleme kitabı olarak düşünüyorum yani bir nevi "uyanış" kitabı. Birçok şeyi sorgulayan ve birçok şey katan bir kalem eseri.
Ha bazı yerlerde içim kıyılmadı mı tabii ki de kıyıldı. Hatta o noktalarda Mina'yı sarsıp "neresini anlamıyorsun Allah aşkına" diyesim geldi. E o noktalar haliyle kitaptan sıkıldığım noktalar oldu. Eh nihayetinde en büyük başyapıtı da okusak illa bir yerde sıkılıyoruz, bize geçemeyen anları oluyor.
Bu Yerlerde' de Mesafeler Demiryoluna Göre Hesaplanırdı.
"Bu yerlerde trenler doğudan batıya, batıdan doğuya gider gelir... Gider gelirdi..."
400 sayfalık kitap sadece tek bir günde geçen vakti anlatıyor. Fakat o tek gün hikaye içerisindeki kahramanların anılarıyla uzun zaman dilimlerine ayrılıyor.
Kısacası şöyle diyebiliriz; bir gün içerisinde geçen o vakit yüz yılları göğsüne
Muharibe sadece senin bedenine zerer verib ruhuna toxuna bilmeyibse beden yarasi sagalar
II Dunya Muharibesi Fransada 1 ailenin muharibeye qarshi savashi, ver her kes oz xarakterine gore mubarize aparir.
Vien yehudi ushaqlari qoruyur, Isabell pilotlari geri qaytarir, ata saxta senedler duzeldir.
Muharibenin butun cirkinliyi, dozulmezliyi, ezabi ele tesvir olunub ki, bunlari oxuyan birinin savasha qarshi bir regbetinin olmasi teeccublu olar.
Onsuz kitab oxuyan dogru muhakime ireli suren birinin muharibe ile ishi olarmi o da ayri bir sual
Tam kavganın ortasına düşmüşken ilginç bir kitap karşıladı bizleri. Daha evvelden yazar için 1302 tarihini iddia etmesiyle onunla ilgili olumsuz yorumlar yaptıklarını söylemiştik. Ne ilginçtir ki bizim için bu çok da önemsiz birbirine yakın birkaç sayının yazar için de önemsiz olduğunu görüyoruz. Çünkü kitap 1300-1600 arası döneme tarihlenmiş. Bu
