Peki, tembellik, hareketsizlik, boş durma olan atâlet, neden vicdanda sıkıntı hissi uyandırır? Bu sorunun cevabı, adem yani yokluk kavramında düğümlenmekte. "Zirâ ki atâlet, vücud içinde adem, hayat içinde mevttir." Yani, atâlet varlığın içinde yokluk, hayatın içinde ölümdür. "Sa'y (çalışma, gayret) ise, vücudun hayatı, hem hayatın yakazasıdır (uyanıklık hâlidir) elbet."