“Mutsuz bir ölümlü, Tanrı gibi duygusuz, uçurumun dibindeyim.”
Ben de sizin gibi büyük bir özlem içindeyim; kusursuz dostluklar kurma özlemi,Derin bir adamın dosta ihtiyacı vardır.
Dr. Fazıl Küçük Kıbrıs C. Başkanı
AZİZ ATAMIZ
120.000 Kıbrıs Türkü yarattığın ölümsüz eserlerin ana vatan hududu içindeki 30 milyon kardeşi ile daimi bekçilerinden Hür bir milletin hür çocukları olarak ebediyete kadar yaşamak azmindeyiz. Mücadeleden yılmayacak korkmayacağız. Çünkü muhtaç olduğumuz kuvvet damarlarımızdaki asil kanda mevcuttur. Yolumuz yolunuzda, yabancı idolojiler aramıza girememiş giremeyeceklerdir. Eserlerine Kıbrıs Türkü hiçbir zaman hıyanet etmeyecek, ana vatan izinden ayrılmayacaktır. Haysiyetin ne olduğunu her milletten evvel egemen büyük Türk milleti ve onun parçaları her zaman ve her yerde, koruyucu ve canını seve seve bayrağı ve hürriyeti için verecektir. Huzurunuzda huşu ile eğilir 120.000 Türk'ün bağlılığını iletirken, aldığımız yeni inanç, taze kuvvetle mücadelemize devam edecek ve Kıbrıs Türk'ünü şerefli bir cemaat olarak yaşatacağız. Müsterih uyu. İzindeyiz. Eserlerinin bekçileriyiz. (1969)
(Anıtkabir Şeref Defteri)Kitabı okudu
"Gecelerdir yine uykusuzum. İçimde boş geçen bir hayatın kahredici nedameti ve birden bir mağarada uyanan adamın hayretle büyüyen göz bebekleri. Kalbimin her parçası bir çalıya takılmış. Hayatım bir delinin anlattığı hikâye. Yine bir buhran içindeyim."
Hasta olduğum günlerde hislerimin, fikirlerimin izah edilemez, karanlık bir şiir gibi gözüken tarafı vardı. İnsanları sevmemekliğimin sebeplerini bulubuluverirdim. Nefret, kin içindeydim. Her güzellik beni normal zevklerin ötesine çeker, dudaklarım başka dudağa değdiği zaman bir ölümün, bir enerjisizliğin adımlarını duyardım. İnsanlar ölürken böyle mi ölürlerdi? Son nefes denilen şey ne müthiş bir şeydi öyleyse. Hiçbir taarruz kabiliyeti kalmamış bir adamın feveranıyla başkasına sarılırdım… Yeniden yepyeni bir insan olmak için zaman zaman bir volkan haliyle bir şeyler püskürüyordum.
Sayfa 62 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları / 2022Kitabı okudu
Derin bir adamın dosta ihtiyacı vardır,” diye söze başladı; sanki Breuer’le değil, kendi kendine konuşuyordu. “Dostu yoksa bile hiç olmazsa tanrıları vardır. Ama benim ne dostum ne de tanrılarım var. Ben de sizin gibi büyük bir özlem içindeyim; kusursuz dostluklar kurma özlemi, inter pares dostluk, eşitler arasında dostluk. Bu sözcüklerin insanın soluğunu kesen bir gücü var; hele benim gibi her zaman yalnız olan ve hep tam kendisine göre birini arayıp da asla bulamayan biri için inter pares gibi sözcükler büyük bir rahatlama hissi ve ümit veriyor.
Ayrıntı Yayınları