Beyaz, ipek gibi yağdı kar.
Yağsın.
Dünya daha güzel olacak inanıyorum buna.
Bir insan kalbinin güzelliğine,
Çocukluğuna
Sonsuz cesaretine, olanaklılığına inandığım kadar.
Sayfa 45Kitabı okuyor
Bana düşünmek istemediğim şeylerden söz etme.
Sayfa 29Kitabı okuyor
Kalbim göğsümü parçalayacakmış gibi Daralıyor
Böyle zamanlarda.
Sayfa 23Kitabı okuyor
Mutlu zamanlarımız da
Oldu.
Sayfa 20Kitabı okuyor
Kaybolmuş bir sevgi her zaman
Kaybolmuş bir ibilyaya benzer
Anımsanır ışıltısı
Belli belirsiz gözyaşlarıyla
Sayfa 13Kitabı okuyor
Dağınık kalbimi ne kadar toplamak istesem nafile
Sayfa 8Kitabı okuyor
Onu sevdiğimi söylemiştim, güneş çatlayacak kadar büyüktü
Ve kalbim çatlayacak kadar sancıyordu birtakım anlatılmaz duygularla
Sayfa 6Kitabı okuyor
Umutlar, umutlar akıp gidiyor nehirler gibi
Nedir bu işin aslı astarı, nedir bu hayat dediğimiz
Sayfa 5Kitabı okuyor
Korkuyorum ruhumuzun tahrip edilmesinden.
Sayfa 72 - oğlak yayıncılık, birinci basım, nisan 1995
Bütün insanları dostun bil, kardeşin bil kızım
Sevincin ürünüdür insan, nefretin değil
Zulmün önünde dimdik tut onurunu
Sevginin önünde eğil kızım..
Ataol Behramoğlu
“ onunla vedalaştığımı sanırken yanılmışım “
Sayfa 117Kitabı okudu
Bu kente
her gece
yağmur yağıyor
Ve ben her gece
yeniden ölüyorum
Gecenin bir kesiminde
insan icinde
beyaz bir kalabalık
Ve aşk zaten gürültüdür
Diren öyleyse,
diren, yılma
Yürüt daha bir inatla
kavganı
kalbim.
kör bir çocuk gibi
düşe kalka.