‘’Ey şüphe yolunda koşan kişi, uyan artık kendine gel; gel, ölmeden önce kendini ateşten kurtar.O Kadir-i Mutlak’ın senin için yarattığı geceyle gündüz birbiri ardında bir uyum içinde gelir gider durur.’’
‘’Atik ünvanlı Ebubekir ile Faruk lakaplı Ömer, üçüncüsü iki kere nurlanmış Osman; onların dördüncüsü ise kahraman ve yiğit Ali’dir. Kim bu dört kişi hakkında kötü düşünürse ona benden binlerce lanet olsun.’’
‘’Hz.Osman önce Hz.Peygamber’in kızı Rukiye’yle, onun ölümü üzerine diğer kızı Ümmü Gülsüm ile evlenerek iki kere Peygamber’e damat olmasından dolayı iki kere nurlanmış sayılarak Zinnureyn lakabı verilmiştir.’’
‘’Dad! İspehsalar Beyin adı, yeryüzüne sürekli kalsın diye ben bu kitabı yazdım.’’
‘’Kemik için ilik ne kadar gerekliyse, insan için de bilgi o kadar gereklidir.İnsan yakışıklılığı akıldan, kemiğinki de ilikten gelir. Bilgisizin hali iliksiz kelim gibidir; etsiz iliksiz kemiğe kimse rağbet etmez.’’
‘’Bilgili kişi varlığını belli eder. Bilgisiz hayatta olsa bile yitik sayılır. Bilgi sahibi kendi ölse de adı ölmez. Bilgisizin ise daha sağlığında adı unutulur.’’
‘’Yaradan Mevla, ancak bilgiyle bilinir. Bilgisizlikten hayır gören var mıdır? Bilgisizlik yüzünden, öz eliyle put yapıp sonra bu yaptığına ‘’Rabb’im budur!’’ diyen o kadar çok insan var ki.’’
‘’Dili başıboş adam akıllı olur mu? Boşboğaz sözleri, çok başlar yedi. Birini dil ile yaralama; bil ki ok yarası kapanır da dil yarası kapanmaz.’’
‘’Bütün diller cömert adamı övmüştür. Cömertlik bütün ayıpların kirini temizler. Cömert ol ki sana bir kem söz, sövgü gelmesin. Sövgü gelecek yolları cömertlik kapatır.’’
‘’Timur’un en küçük oğlu Şahruh (1407-1447) hüküm sürmektedir. (Akar:184) Bu kitap Uygur harfleriyle yazılmıştır. Bölüm başlıkları ayet ve hadisler, başkalarına ait beyitler, arap harfleriyle yazılmış olup, Arapçadır. Hem Arap hem de Uygur harflerinin yazılışında hattatın ustalığı göze çarpar.’’
‘’Bireylerin eğitimini amaçlayan şair, Türk töresiyle İslam’ın emirlerini sentezleyerek bir dünya görüşü olgunlaştıran Müslüman Türk toplumunu, o gün için var olan kültürel değerlerini nakletmeyle yetinmiştir.’’
‘’Atabetül Hakayık’ta şiirsel bir özellik aramak boşunadır. O bir ahlak ve öğüt kitabıdır. Bu yoldaki öğütlerini halkın kolayca hatırda tutabilmesini sağlamak amacıyla manzumenin gücünden yararlanmayı tasarlamıştır.’’
‘’Jüynek Töbe, bul jerde, XII.gasır akın, filozof Ahmet Jüyneki ömür sürgen.’’
‘’Edip Ahmet aslen Türkmüş ve Türkler arasında –Nevai Zamanında bile- ona dair birçok menkıbeler anlatılırmış. Anlatıldığına göre doğuştan körmüş. Fakat çok zeki,dindar ve günah işlemekten çok sakınan bir insanmış. Oturduğu yer Bağdat’tan birkaç fersah –bazılarına göre 4 fersah- mesafedeymiş. Her gün bu uzun yolu yürüyerek, İmam-ı Azam’ın dersine gelir ve bir mesele öğrenirmiş ve mescidin en gerisine otururmuş.
(…)
Fuad Köprülü, bu söylence düzeltilmeye muhtaçtır, der. Çünkü İmam-ı Azam (669-767), Edip Ahmed’den 4 asır önce yaşamıştır.’’