Ateş düştüğü yeri yakar, etrafı aydınlatır.
Çaresizlik
28 şubat süreci... Her gün yeniden çaresizlik,her gün bir yığın hüsran...Günler ilerledikçe dalgalar şiddetini arttırarak dövmeye başlamıştır kalbinizin duvarlarını ve çaresizliğin sesi çığlık çığlığadır içinizde.Ateş düstüğü yeri yakar ve bir serçe olsun , gagasıyla size bir damla su getirmez yangını söndürmeye...
Sayfa 215Kitabı okudu
Aşk
Mevlana'dan eşine mektup:
Benim Gülüm'e…
Zaman geçer…
İnsan geçer…
Dünyada her şey geçer;
zaman öyle bir zaman olur ki
sevda da zamana ayak uyduramaz..
Gönül sevdada geçer,gönüle yar geçer..
Çok değil,sadece birazcık mevsim geçer.
Sıcak gelir,
Kış gelir;bahar geçer…
Taşın yanında ağır olduğunu,
ateşin ancak düştüğü yeri yaktığını yeni öğrendim..
Aşk da ateş mi demektir?
Hani her düştüğü gönlü yakar ya..
Mevsimlerden gözyaşı değil henüz,
Mevsim Aşk mevsimi..
Ey sevdamın Gül Hatun'u,beşinci mevsimim sensin.
Sen sadece sen değilsin,
Bensin;
Bendesin
Benimsin…
Anadolu insanına üşümeyi, başkaları için yaşamayı öğrettiler. "Başkalarını kurtarma derdi olmayan kendisi de kurtulamaz." felsefesini öğrettiler.
Yirmi beş milyonluk bu milletin imanını selamette görürsem cehennemde yanmaya razıyım." sözünü bir çelenk gibi yirminci asrın alnına altın harflerle astılar.
Benim gibi hayalleri köyünün dağları ile sınırlı olan nicelerine: " Aç sineni ummanlar gibi ol, kalmasın dünyada mahzun bir gönül." dediler. "Ateş düştüğü yeri yakar" sözünü değiştirip: "Ateş nereye düşerse düşsün, bizi yakar." anlayışını benimsediler.
Sayfa 80Kitabı okudu
ATEŞ DÜŞTÜĞÜ YERİ YAKAR
Az kaldı vuslata derken
Ateş düştü aramıza
Kavruldu sanki tüm dünya
Ateş düştü aramıza
Hiç beklenmedik bir anda
ATEŞ DÜŞTÜĞÜ YERİ YAKAR
Az kaldı vuslata derken
Ateş düştü aramıza
Kavruldum, durup dururken
Ateş düştü aramıza
Hiç beklenmedik bir anda
Hasretin var öbür yanda
Acı çekmeyen için akıl vermek,
Yol göstermek ne kolay.
Ateş düştüğü yeri yakar.
İçi yananlar, yürek yangınına lafla merhem olmaktan,
Çılgınlığı ipek urganla bağlamaktan vazgeçerler.
Ağrı okuyup üflemekle geçer mi hiç?
Çeken bilir, boşuna konuşma.
Yüreğimin feryadı başka bütün sesleri bastırıyor.
Mevlana eşine mektum
HZ. MEVLANA, EŞİ GEVHER BANU'YA MEKTUBU...
"benim Gül'üme...
zaman geçer... insan geçer... dünyada her şey geçer; zaman öyle bir zaman olur ki sevda da zamana ayak uyduramaz.... gönül sevdada geçer, gönüle yar geçer. çok değil, sadece birazcık mevsim geçer, sıcak gelir, kış gelir; bahar geçer... taşın yanında ağır olduğunu, ateşin ancak düştüğü yeri yaktığını yeni öğrendim. aşk da ateş mi demektir, hani her düştüğü gönül yakar ya... mevsimlerden gözyaşı değil henüz, mevsim aşk mevsimi. ey sevdamın gül hatun'u, beşinci mevsimim sensin, sen sadece sen değilsin, bensin; bendensin. benimsin.
Hem kim ne anlar? Ateş bu, hep düştüğü yeri yakar. Bense ne bir şeyleri değiştirmek peşindeyim, ne bir yere varmak. Ne sahip olmak derdindeyim, ne kendimi kanıtlamak.
