"Ya kendini yeniler ya da hayata yenilir insan."- Bölüm 1
SEVMEK CADDESİ SAKİNLERİ
Anladım, kabullendim kalbim susmaz,
Biraz göçmen havasında,
Biraz ateş pahası sıcakta.
Hiç bir hâlim ve kudretim kalmadan,
Mecalim kalmayana kadar alıştım bu aşka.
Velev ki Allah göstermesin olmasın karşılığı,
Bende uzanır gökyüzüne bakarım.
Yanımda ki teyzelere desem mi her şeyi?
Belki kalbimi okurlar sükutluğumda nefesimde,
Aşkın erbabları tam yanımda.
Havada sıcak mı sıcak,
Kim yine benim kadar aşık oldu anlamam.
Birkaç sokak aşağıda ki sahilde,
Nasıl kavuşmuştur kim bilir aşıklar,
Şimdi bende güzel bir his hissettim.
Bir şarkı tutuyor gönlümü albatros duraklarında,
Gökyüzünün kuşlarıyla doğaya bir merhaba.
Bana en güzel aşkı anlatsınlar,
Çünkü ben sussam kalbim susmaz,
Bana şu hâli bir güzel anlatsınlar.
AYKUT BARIŞ ÇELİK
Sustu mu Sandin
Nereye düşerse yolum hep sana çıktı.
Bırakmadığını sandığın izleri buldum.
Topladım bir sürü gülüşlerini,
Kalbimin hiç dinmeyecek tebessümü oldun.
Kelebeğe ölümü sordum,
Bir güne neler sığdırmış,
Senli seneler, bir an mı olmuş,
Yaşamak değilmiş bu,
Her şey senle yok olmuş.
Gitti mi gider he,
O öyle sanmış.
İçimde sönmeyen bir hal almış,
Meğer aşkı hardanmış,
Yaktı mı yakar, bu dünya yalanmış.
Sevgimi sadece bu anlık sanmış.
Ateşi, yaşımla söner mi sandın,
Bu zelzele, gidince diner mi sandın,
Ahları duymayınca sustu mu sandın,
Kederden öleceğim, candan usandım.
Barış.
Çok iyi. (Sen bütün o okuduklarının özentisin!!)
Cemal Tunçdemir Cemal Tunçdemir
29 Ocak 2019
Kitaplarda okuduklarımızı unutuyorsak hâlâ neden okumalıyız?
‘Okumak’, insanlar için, görmek veya dinlemek gibi doğal bir eylem değil
Iowa eyaletinin Ames kentinde yayınlanan yerel “Ames Daily Tribune” gazetesinin köşe yazarı Rod Riggs, hızlı okuma kurslarının yayılmaya başladığı 60’lı yılların
AL SENİN OLSUN
Daha da ne desem boş inan sana
Genç yaşta ölümü arattın bana
Ateş döktün, zulüm ettin bu cana
Dünyayı istersen al senin olsun.
Dünden beri hala başım ağrıyor
Varlığın aşıma kanlar doğruyor
URFALI BİR AMCANIN HZ.İBRAHİM ( A.S) ATEŞE ATILMASINI ANLATMASI
Urfalı bir İmam Amca, Hz. İbrahim ile Nemrut arasındaki husumeti bakın nasıl anlatıyor: Aha bu gözü kör olası Nemrut, bizim İbrahim’i şurada gördüğünüz mancınıklara bağlıyor, aşağıya da böyyük bir ataş yakıyor, ataş ki ne ataş... Nemrut gelip İbraham’a diyor ki: “Bak hele, gel sözlerinden vazgeç canını bağışlayayım, yoksa aha şu ataşteyanacaksın.”
İbraham: “Elinden geleni ardına koyma ben sözlerimden caymam.” deyip kafasını öbür yana çeviriyor. "Hele ataşı eyice harlayın.” diyor Nemrut. Körükçüler başlıyorlar ataşı harlamaya:
Vuv vuv vuuvv... İbraham’da tık yok, Nem rut kızarıyor bozarıyor: “Bak” diyor “Gel vazgeç inat etme,inat eyi bir şey değil.”
Koskoca İbraham takar mı paçoz bi Nemrud’u. Garibim Nemrut ne bilsin, İbraham’ın arkasında eyle bi kadro var k i...
İbraham’ı mancınıktan fırlatıyorlar: Çiiuuuvvvvvv... Gidiş ki ne gidiş! İbraham tam havadayken bir el onu tutup yanma çekiyor: “Hele sen gel bi yanıma...” İbraham bakıyor Cebrail...
Vallah kardaş tam zamanında geldin aha bu zâlim neler etti bibilsen?” îbraham ataşa düşüyor, ataş sönüp gül bahçası oluyor.
Nemrut mort olmuş, surat iki karış, İbraham sesleniyor oradan: “Ya nassıya, şiştin mi?”
Öğlen Namazına Nasıl Kalkılır adlı kitaptan