434 syf.
10/10 puan verdi
·
Beğendi
-Güneş de sanıyor ki bir tek o yanıyor.-
"Aşk, bir bedende iki kişi." “Ey aşk...! bir mucize gerçekleştir şimdi Şapkandan bir kumru havalansın Bana öyle büyük ki bu kalp, Gelsin yüreğime yuvalansın” Kitabı okurken sımsıcak bir yürek buldum. Yaşam kavgasının molalarında, sıcacık bir poğaça, buğusu üstünde demli bir çay, sevgi ve vefayla beslenmiş hoş bir muhabbet, zifiri
Düşünmek Yaşamın Pasını Silmektir
Düşünmek Yaşamın Pasını SilmektirTahsin Özmen · Karina Yayınevi · 2018501 okunma
“Tıpkı ateşin ateşle söndürülemeyeceği gibi kötülük de kötülükle alt edilemez”
Reklam
Nasıl ateş ateşle söndürülemeyeceği gibi, kötülük de kötülükle yok edilemez!
Şiddetle başlayan hazlar, şiddetle son bulurlar, Ölümleri olur zaferleri, Öpüşürken yok olan ateşle barut gibi. En tatlı bal bile tadıldıkça bıkkınlık verir, Aynı tat isteği, iştahı köreltir. Onun için, ölçülü sev ki uzun sürsün sevgin, Hedefe hızlı giden, yavaş kadar geç varır.
Seni dağladılar, değil mi kalbim, Her yanın, içi su dolu kabarcık. Bulunmaz bu halden anlar bir ilim; Akıl yırtık çuval, sökük dağarcık. Sensin gökten gelen oklara hedef; Oyası ateşle işlenen gergef. Çekme üç beş günlük dünyaya esef! Dayan kalbim üç beş nefes kadarcık!
Necip Fazıl Kısakürek
Necip Fazıl Kısakürek
Ateş bir gün suyu görmüş yüce dağların ardında Sevdalanmış onun deli dalgalarına. Hırçın hırçın kayalara vuruşuna, Yüreğindeki duruluğa... Demiş ki suya: Gel sevdalım ol, Hayatıma anlam veren mucizem ol...
Reklam
Seni dağladılar, değil mi kalbim, Her yanın, içi su dolu kabarcık. Bulunmaz bu halden anlar bir ilim; Akıl yırtık çuval, sökük dağarcık. Sensin gökten gelen oklara hedef; Oyası ateşle işlenen gergef. Çekme üç beş günlük dünyaya esef! Dayan kalbim, üç beş nefes kadarcık!
Sayfa 294 - DAYAN KALBİM (1972)Kitabı okuyor
Ne aşırı ihtiraslı ne aşırı fedakâr. Ne aşırı korkak ne aşırı cesur. Ne aşırı ateş ne aşırı su. Ne aşırı tatlı ne aşırı ekşi. Ne aşırı düşünen ne aşırı unutan. Şems ve Mevlana , güneşle ay gibidir. Ateşle su gibidir.Birbirlerinin tersi ya da zıddı değil , anlamıdırlar.
Kâmil insan ateşle suyun dengesidir. Şems ve Mevlana da öyle… Olgun insan kaybetmekten korkmaz çünkü o hiçbir şeyin sahibi olmadığını zaten bilir, elindekinin emanet olduğunun farkındadır.Sahip olduğu can bile ona emanettir. Nefesini bile içinde tutmaz , verir….Çünkü nefes de emanettir, bizim mülkümüz değildir.
Herkesin başkası olmaya çalıştığı bir dünyada, sen dürüstçe kendin olma cesaretini göster.
Resim