Cüneyt Ateş
@atesscuneytt
biz hepimiz bir zaman felaket güzel çocuktuk #küçükiskender #erotika
36 okur puanı
Haziran 2018 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Bir kitabı okumayı düşünüyor
ortaköy’ün orta yeri çınar mezarlığı #175
çıkıp önce biraz yalnız dolaşır
sonra yine sessiz, sessizce meyhaneye dönerdi
bize benzerdi.
cadılar dul kalmış dualarla yürürlerdi buğulu duvarlarda
gülümser gibi yaş dökerek! / şıkıdım şıkıdım takunyalarla.
Okur Takip Önerileri
öznesi ölüm bir cümleydi gece #163
(sen
öznesi özlem bir sevda olan kız
merak etme, biz şairler
hiçbir ölümde yalnız değiliz!.)
düş(ünen)manlara dair! #162
Eyvallah, bizce onlar büyük şairlerdir de
kussalar bile vahiy sayarız
elbet ben de sayarın
velakin maruzatım şudur:
toplum diye sevdikleri,
hatta kahroldukları şey
ne biçim güdülmez bir sürüdür,
ben önce onu sorarım!
Her müesseseye
her eve ve her devlete lâzımdır!
Haa! bu arada
En sevdiği şairler de
Ataol, Edip, Ece
Atillâ ve Nâzım’dır!
gece saat o’na doğru #156
gözlerim sevdadan şimdi uyandı şiddetle çapak çapak
farklı bir sevinç, çılgın bir telaş biçiminde…
bir kuş olsam derim kendi kendime, bir kuş olsam
ayağından sakat bir güvercin nasıl sekerse
hani, ayrılık ölümü, nasıl biçimlendirirse
uzanıp öpsem seni, uzanıp öpsem
bu daktiloda bir aksilik var! #154
gemisinin güvertesinde akdenize yollanan bir cenazenin
öksüz miçolarla beraber büyüyen göğüsler yavaşladı..
dedim ya,
bu daktiloda bir aksilik var
her harfe aniden
birden fazla tanrı düşmeye başladı!.
iki kere iki, eşittir neyse ne #153
sevgilim!
gülüm değil
zulümsün sen artık!
seni yok edene dek dövecek
var edene dek öpeceğim!
paramparça edene dek hırsla seveceğim!
bir hikaye böyle bitti
bir yağma böyle başladı.
seni ne çok özledim Nazım Amca #125
Başucuma sütümü bırakmış güzel annem, bir de mum yakmış: korkmayayım diye karanlık geceden ve ölümden; tutkularımın hep itilmişliğinden ürkmeyeyim diye.
civangir #121
bir elimi götürüp saçlarına taktım ben senin
bir elimi götürüp siyah eldivenlere astım
dudaklarına hafif deydirdiğin ben mendil kaldım
civangir #121
ben buruşuk ipek mendil kaldım
bileklerimin iç kısmını öpemez kimseler
tuttu sürükledi beni ibne ince sülün bir maytap
matrak bir tanrıyla salaş bir kulun şakalaşması gibi siktiri boktan ayrılıklar,