Ateşten gömlekler ayrılık. Üzerine geçirdiklerinde sımsıkı sarılmaktan başka çaren yoktur.
Sayfa 182Kitabı okuyor
Yine boşa düştün ha gönlüm..
Yine baş başa kaldık desene
Yine dümdüz olduk, kaçan trenin altında,
Yine parçamız bulunmaz..
Yine yanlışlıklar, yalnızlıklar yapıştı yaralarımıza..
Yine susturulduk biçâre
Yine omuz kalmadı yaslanacak
Yine el ele verecek kimsen kalmadı..
Yine pişman ve perişansın
Yine yıldızlar gibi kaydı bahtın..
Yine ölmeden ölmekler
Yine ateşten gömlekler..
Yine düğüm düğüm kursağım
Yine boğazımda kalan huzur..
Bundan sonra ne olacak bekleyip göreceğiz, kör olsak bile...
خ ف ز ي
Mendil
ateşten gömlekler giydim
geçtim kandan nehirlerden
ıslandım asit yağmurlarıyla
manastırlarda geceledim
bulutlar ardından melekler indi yağmurlarla
şeytan sofralarında
helal lokmalar çiğnedim
Halide Edip, efsanevi konuşmacısı olduğu Sultanahmet mitinginde “hükümetlerin düşman milletlerin dost olduğunu” söylemişti geçen onca zaman onun sözünü ne yazık ki doğrulamaya devam ediyor, hükümetleri bir türlü “ferdin ezeli hürriyet mücadelesinde” fertlere dost kılamıyor. Belki bu yüzden ferdin sırtında hâlâ ateşten gömlekler var.
Benim Hikayelerim I
Böyle bazı durumlar oldu diyemedim sana. daha iyi olmadı hiçbir şey. gerçi bir süre sonra daha kötüde olmadığını fark edince çok da umrumda olmadı açıkçası. kaç kez seninle keyfe keder, neşeli durumlar yaşadım, yaşıyorumda.. lakin bir tarafımız hüzne daha bir meyilli olunca o taraftan kaybımız oldu hep. kafamı karıştıran şeyler var şu ara. sonsuz
İnsan, birden yaklaşamaz bilgeliğe = ateşten bıçağı, kim sokar gönlüne, durup dururken? Kaba kaput bezinden gömlekler giymeliyiz ki, insanla aramızda, ışığı taşıyan bir kablo döşenmiş olsun: bileşimlerimize.
Halide Edib, efsanevi konuşmacısı olduğu Sultanahmet Mitingi’nde ‘hükümetlerin düşman, ‘milletlerin dost olduğunu söylemişti. Geçen onca zaman onun sözünü ne yazık ki doğrulamaya devam ediyor, hükümetleri bir türlü ‘ferdin ezeli hürriyet mücadelesinde’ fertlere dost kılamıyor.
Belki bu yüzden ferdin sırtında hâlâ ateşten gömlekler var.
Sayfa 221Kitabı okudu
ertesi gün gelip nasılsın diye sormuştu. anlardım sevdiğini.
Unutmak değil ama belki hatırlamamak mümkün demişti Muzaffer abi. Önceki gece eski fotoğrafları, mektupları, kuruttuğum çiçekleri yaktım.. Biriktirmeyi de sevmiyordum artık. Bir daha yan yana olamayacağın insanlar ile aynı fotoğraf karesinde yıllarca kalabilecek olmak pek sevimli değildi benim için artık. Uzansam uçurum, böyle dokunsam ateş yani. Bir boşlukta dağ yarıyorum sanki anasını satayım. Hani ateşten gömlekler giymişim sanki, kızıl ormanların dikenli güllerin arasından geçiyorum yani. Böyle bilinçsiz, amaçsız, yolların ortasındayım sanki. Aldanacağım kokuların, böyle vücutların arasından geçiyorum.
hani otuz yıl oldu lakin her saniyesini için için kaynayan gizli bir coşku ile yaşayarak geçti benimkisi. binlerce çocuk, bir o kadar gülüş, yüzbinlerce düş geçti içimden. ne yalan söyleyeyim geriye dönüp bakasım bile yok. bir sana aldanıyorum, bir de gülüşüne. ne seni, ne de kendimi affedebilirim.
Bir daha yan yana olamayacağın insanlar ile aynı fotoğraf karesinde yıllarca kalabilecek olmak pek sevimli değildi benim için artık. Uzansam uçurum, böyle dokunsam ateş yani. Bir boşlukta dağ yarıyorum sanki anasını satayım. Hani ateşten gömlekler giymişim sanki, kızıl ormanların dikenli güllerin arasından geçiyorum yani. Böyle bilinçsiz, amaçsız, yolların ortasındayım sanki. Aldanacağım kokuların, böyle vücutların arasından geçiyorum.
hani otuz yıl oldu lakin her saniyesini için için kaynayan gizli bir coşku ile yaşayarak geçti benimkisi. binlerce çocuk, bir o kadar gülüş, yüzbinlerce düş geçti içimden. ne yalan söyleyeyim geriye dönüp bakasım bile yok. bir sana aldanıyorum, bir de gülüşüne. ne seni, ne de kendimi affedebilirim.
O'na itaat edenlere gelince, onları komşuluğuyla mükâfatlandırır, girenlerin ayrılmadıkları, içindekilerin durumlarının değişmediği, korkuların uğramadığı, hastalıkların etkilemediği, başlarına tehlikelerin gelmediği ve yolculukların kendilerini yormadığı yurdunda ölümsüz kılar.
Günahkarlara gelince, onları kötü yurda indirir, elleri boyunlara kelepçeler; perçemleri alınlara bağlar, onlara katrandan gömlekler ve ateşten elbiseler giydirir, sıcaklığı artan bir azaptadırlar, şiddeti, yüksek ses alevi ve ürkütücü şiddette bir sesi olan ateşte, ehlinin üzerine kapatılan bir kapıdadırlar. Orada ikamet eden ayrılamaz; esiri feda edilmez; prangaları kesilmez. O yurdun bir süresi yok ki son bulsun! Oradakilerin belirlenmiş bir zamanı yok ki bitmiş olsun!
Sayfa 118 - Beyan Yayınları, 2. Baskı, Kasım 2007Kitabı okudu
Böyle bazı durumlar oldu diyemedim sana. daha iyi olmadı hiçbir şey. gerçi bir süre sonra daha kötüde olmadığını fark edince çok da umrumda olmadı açıkçası. kaç kez seninle keyfe keder, neşeli durumlar yaşadım, yaşıyorumda.. lakin bir tarafımız hüzne daha bir meyilli olunca o taraftan kaybımız oldu hep. kafamı karıştıran şeyler var şu ara. sonsuz ayrıntılar takılıyor aklımın bir köşesine. biriciğin doğum günüydü. elbise dükkanına gidip bütün parayı vitrinde beğendiği elbiseye harcamıştım. akşamına bizim kartal ismail'i samatyada on paraya eski lokalde hesabına satınca ertesi gün gelip nasılsın diye sormuştu. anlardım sevdiğini.
Unutmak değil ama belki hatırlamamak mümkün demişti Muzaffer abi. Önceki gece eski fotoğrafları, mektupları, kuruttuğum çiçekleri yaktım.. Biriktirmeyi de sevmiyordum artık. Bir daha yan yana olamayacağın insanlar ile aynı fotoğraf karesinde yıllarca kalabilecek olmak pek sevimli değildi benim için artık. Uzansam uçurum, böyle dokunsam ateş yani. Bir boşlukta dağ yarıyorum sanki anasını satayım. Hani ateşten gömlekler giymişim sanki, kızıl ormanların dikenli güllerin arasından geçiyorum yani. Böyle bilinçsiz, amaçsız, yolların ortasındayım sanki. Aldanacağım kokuların, böyle vücutların arasından geçiyorum.
hani otuz yıl oldu lakin her saniyesini için için kaynayan gizli bir coşku ile yaşayarak geçti benimkisi. binlerce çocuk, bir o kadar gülüş, yüzbinlerce düş geçti içimden. ne yalan söyleyeyim geriye dönüp bakasım bile yok. bir sana aldanıyorum, bir de gülüşüne. ne seni, ne de kendimi affedebilirim.