siz kendiniz anlıyor musunuz?" diyordu bana tekrar tekrar, alışkanlığı olduğu üzere bağırarak, "ne yazmış olduğunuzu anlıyor musunuz?.. bütün bu korkunç gerçeği, bizlere göstermiş olduğunuz bu gerçeği siz mi düşündünüz? olamaz, sizin gibi yirmi yaşında birinin bütün bunları anlamış olmasına imkân yok... gerçeği keşfetmiş ve bir sanatçı olarak ilan etmişsiniz, size bir yetenek verilmiş, yeteneğinizin değerini bilin ve emin olun, siz büyük bir yazar olacaksınız."
dostoyevski'nin ağzından dönemin ünlü eleştirmeni belinski'nin kitabı okuduktan sonra kendisine söylediği sözler bu şekilde. dostoyevski, belinski'nin bu sorularına ne yanıt verdi bilmiyorum ama bence "evet, kesinlikle anlıyordu."
akıp giden bir nehrin çıkış noktası kadar güzel bir kitaptır.