Akış
Ara
Mesajlar
Bildirimler
Kaydedilenler
Ne Okusam?
Profil
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.17
Selam söyle evimize ey yabancı.
Kahvemizin fincanları hâlâ aynı. Duyuyor musun fincanların üzerindeki parmaklarımızın kokusunu? Saçları örgülü kaşları kalın kızına söyledin mi
fincanların burada olmayan bir sahibi olduğunu ve onları ziyaret etmeyi ne çok umuduğunu
Bir şey için değil...
Onların aynalarına girip keşfetmek için sırrını:
Nasıl yaşıyorlardı sahibinin hayatını onun yerine? Onlara selam söyle zaman el verirse.../
Sayfa 146Kitabı okudu
Düşlemem için bir şeye ne hacet:
Ziyaret edebileceğim bir miktar gök görmeme yetecek zamanı
hafif ve candan
güvercin kuleleri etrafında
Sayfa 141Kitabı okudu
İkiye ayrıldığımı görüyorum, kendimi:
Ben
ve adım...
Sayfa 141Kitabı okudu
Ne istiyorsunuz Hâkim Bey
fanilerin arasından geçen bir faniden?
Celladın kurbanlarından madalyalarını methetmesini talep ettiği bir memlekette! Şimdi haykırma zamanım geldi
Sesimden kelimenin maskesini düşürme zamanı:
Burası bir hücredir, mahkeme değil
Ve ben hem tanığım hem hâkim. Siz ise sanıklar heyeti
Öyleyse terk edin kürsüyü gidin:Özgürsünüz özgürsünüz
Ey mahkûm olan hâkim
Pilotlarınız döndüler sağ salim
Ve ilk dilimde kırıldı gök
-Bu benim şahsi meselem-
Geri dönsün diye ölülerimiz bize sağ salim!
Sayfa 137Kitabı okudu
Hayatımı yaşıyorlar hoşlarına gittiği gibi
benim yerime
Adımın üzerinde yürüyorlar suspus
Ve ben Hâkim Bey -burada
Geçmişin salonunda mahpus
Savaş bitti. Subaylarınız döndüler sağ salim
Üzüm asmaları yayıldı dilimde, Hâkim Bey
-Bu benim şahsi meselem-
Hücre bana dar gelirse yerin ucu bucağı yok bana
Fakat tebaanız öfkeyle yokluyor sözlerimi...
Sayfa 136Kitabı okudu
"Kayda geçir!
Ben bir Arabım
Kimlik numaram elli bin
Çocuklarım sekiz
Dokuzuncusu yolda bu yaz sonunda
Kızıyor musun?"
Sayfa 12Kitabı okudu
Şiir önümde duruyor, çekip çevirebilir efsaneleri
el emeğiyle, fakat
bulduğumdan bu yana şiiri
sürgüne gönderip kendimi
sordum:
Ben kimim?
Ben kimim?
Sayfa 101Kitabı okudu
Henüz aşktan ölmedim
Fakat bir anne oğlunun karanfile dikilen bakışlarını görür
vazonun yaralanmasından endişe duyan Sonra ağlar defetmek için bir kazayı
Daha vuku bulmadan
Sonra ağlar geri getirmek için beni tuzakların yolundan
sağ salim, yaşayayım diye burada
Sayfa 101Kitabı okudu
Başka bir şimdim olsaydı
sahip olabilirdim dünümün anahtarlarına
Ve dünüm olsaydı benimle
sahip olabilirdim tüm yarınıma...
Sayfa 89Kitabı okudu
Ve sürgün iki dil öğretti bize:
Anamızdan öğrendiğimiz dil... Anlasın diye onu güvercinler, saklasınlar diye hatırayı. Ve okulda öğrendiğimiz dil...
Açıklayabilmek için gölgelere gölgelerini!
Sayfa 84Kitabı okudu
Hızlıca geçti tren
Yanımdan geçti ama ben
Hâlâ bekliyordum
Sayfa 74Kitabı okudu
Uzaklaşıp yaklaşıyordu
Müphem şeylere duyulan özlem
Sayfa 73Kitabı okudu
Tek bir düşümüz var: Bizi taşıyacak
bir düş bulmak
nasıl taşıyorsa yıldız ölülerimizi!
Sayfa 71Kitabı okudu
Ey düşüm...
Bakışlarını dikme bize öyle!
Sonuncusu olma şehitlerin!
Sayfa 70Kitabı okudu
Ve Kur'an aydınlatıyor seni
"Allah toprağı eşeleyen bir karga gönderdi ona
Göstermek için nasıl gömeceğini kardeşinin
çıplak bedenini. "Yazıklar olsun bana!" diye haykırdı
"Bu karga kadar olmayı da mı beceremedim?"
ve Kur'an aydınlatıyor seni
O halde uç ey karga ve ara kıyametini!
Sayfa 68Kitabı okudu