gece düşer barakmuslu mezarlığı dirilir barakmuslu mezarlığı’nda seyran seyran ölüler bir giden bir daha dönmez gitti gider
sen harami yusuf her yaranda bir çiçek açmış
sen hasretli şâkir mapuslarda ölen şâkir
“son yolcunun adı attila ilhan’dı
miyoptu kısa boylu bir adamdı
dostu yoktu yalnızlığı vardı”
Diyerek geçiriyor adını “Tatyos’un Kahrı” şiirinde Attila İlhan. Okuduğum bir şiir kitabı daha oldu. Usta şair
Attila İlhan’ın okuduğum ilk şiir kitabı. Sitede paylaşılan alıntıları, mısraları beğendim ve bu kitabı okumaya karar verdim. Yani şiir kitaplarını
ben ne inim ne cinim ben bir garib âdemim
barakmuslu köyünden selâmsız oğlu bekir
yıkılası hânede sekiz boğaz avcuma bakar
ben kendimi toprak bilirim toprak beni baba bilir
benim köyümde avrat bile toprak gibi sevilir
ben ne inim ne cinim ben bir garib âdemim
nideyim bû mezarda babam yok yalnız anam var
dedem yok bu mezarda fukara ninem yatar
söyleyin dağlar taşlar ben selâmsız oğlu bekir
iki gözüm iki ateş parçası iki taş parçası iki elim
yıkılası hânede sekiz boğaz avcuma bakar
Sayfa 87 - Bilgi Yayınevi, Şair, Mavi Akımı, Ölüm, EdebiyatKitabı okudu
Ben kendimi toprak bilirim, toprak beni baba bilir,
Benim köyümde avrat bile toprak gibi sevilir.
Ben ne inim, ne cinim ben bir garip ademim.
Nideyim bu mezarda babam yok, yalnız anam var, dedem yok bu mezarda, fukara ninem yatar.
Barakmuslu Mezarlığı, Attila İlhan
ben ne inim ne cinim ben bir garib âdemim
barakmuslu köyünden selâmsız oğlu bekir
yıkılası hânede sekiz boğaz avcuma bakar
ben kendimi toprak bilirim toprak beni baba bilir
benim köyümde avrat bile toprak gibi sevilir
ben ne inim ne cinim ben bir garib âdemim
nideyim bu mezarda babam yok yalnız anam var
dedem yok bu mezarda fukara ninem yatar
söyleyin dağlar taşlar ben selâmsız oğlu bekir
iki gözüm iki ateş parçası iki taş parçası iki elim
yıkılası hânede sekiz boğaz avcuma bakar
Attila İlhan,Cumhuriyet sonrası edebiyatımızın beni en etkileyen şairidir sanırım.Lise yıllarımda kendi sesinden şiirlerini dinleyerek çok dolaşmışımdır sokaklarında.O zamanlar çok sevdiğim ve en iyi şiiri dediğim Sisler Bulvarı şiirini..Attila İlhan ya da ağzımın alışmış olduğu lakabıyla 'Kaptan' kitaplarının bu bölümünde hem şiirleri hakkında ruhsal açılımlar yapıyor,hem de bir eleştirmen edasıyla şiirlerini masaya yatırıyor.Bazen de böyle bilgilerle şiirindeki imgelerinin perdesini aralıyor.Şiir,edebiyat,kültür,siyaset,tarih hepsi mevcut meraklısı için notlarda.İlgili şiirin ardından bu notlara göz attığınızda bazen konuyu çok farklı şekilde değerlendirmiş olduğunuz için şaşırır,bazense şairle aynı tespitleri yaptığınız için sevinirsiniz.Mesela, Barakmuslu Mezarlığı şiirinin neden diğer şiirlerine oranla pek bilinmediği sorusunu defalarca sormuşumdur kendime.Şimdi gördüm ki, aynı soruyu Kaptan da sormuş Meraklısı İçin Notlar'da. 'Nedendir bilmem,bu şiir pek anlaşılmadı' diyerek serzeniş de bulunur.Bazı şiirleri için de 'nedendir bilmem ama bu şiir pek sevilmişti yayımladığı dönemde'şeklinde yorumları vardır ki insanı gülümsetir.Bazı satırlarında şiirlerinde anlatmaya çalışıp da başaramadığı noktara değinir.Bu samimiyeti şu zamanlarda görmek pek olası değil sanırım.İşte sırf bu samimi değerlendirmeleri için bile okumak gerekir şiirlerini ve şiirleri hakkındaki kendi değerlendirmelerini.Ah Kaptan... Hani diyordun ya; "Bir çocuk var ki anlıyor benim gibi kahroluyor.Odasında şiirlerim fukara mumlar gibi yanıyor"
diye. Söyle Kaptan,o çocuklardan kaç tane bıraktın geride giderken bu dünyadan?
Sisler BulvarıAttila İlhan · İş Bankası Kültür Yayınları · 20194,073 okunma