Bu alemde her şey mümkündür, fakat inanabilmek lâzım.
Neker nehrinin kıyılarında bulunan Franklar, Attila'nın yaklaştığını görünce kendi krallarını öldürdüler. Ve Hunların tabiiyetine geçtiler; bununla da kalmayarak Attila'nın ordusuyla beraber harbe girdiler. Franklardan başka birçok kabileler ve hatta vaktiyle Hunlara garez bağlamış olan Burgontlar bile Attila'nın askeri olmayı kabul etmişlerdi.
Papa Leon Attila'nın ayakları dibine sakalını sürdükten sonra hem Romalı, hem de mağrur olmak mümkün değildir.
Attila'nın itiraflara karşı hassas olduğunu, zayıflara hücum etmediğini biliyordu. Fakat etrafında, en cesurların bile tahrik etmekten korktukları öfkesi, bir kere uyanacak olursa, onun lavlar saçan gözleri karşısında bir saniye duramayacağını, ölümden korkmak değil, korkudan ölmek muhakkak olduğunu düşünüyordu.
Ben harbleri de bir anda kazanırım. Öyle bir an vardır ki, o zaman hücum mutlaka zaferle neticelenir. Muvaffakiyet o anı bulmaktadır.
"Attila geliyor!" kelimeleri bütün bir şehir halkını yerinden oynatarak dağlara, vahşi ormanlara atmağa kafiydi.
《 Ey benim güneşim! Roma'nın üstünde doğ! Tâ ki ağlayan gözlerimin yaşları senin hararetinle tebahhur etsin!.. 》
Sayfa 246
Kalpsiz değildi; zira muazzam bir aşkı vardı.
Bu dünyâda sen varken başka hiç kimse yoktur.
Sayfa 241Kitabı okudu
-Yalansa seni ne yapayım? dedi.
Cüce bir kelime ile cevap verdi:
-Sevme!
-Başka?
-Etlerime çivi mıhla!
-Başka?
-Beni akbabalara ver!
-Peki... anlat bakalım.