" Ah nerde gençliğimiz
Sahilde savruluşları başıboş dalgaların
Yeri göğü çınlatan tumturaklı gazeller
Elde var hüzün..."
Attilla İlhan / Elde Var Hüzün
Tumturak : gösteriş, ihtişam, debdebe. Dilimize Farsçadan geçmiş olan kelime daha ziyade kulağa hoş gelen kelimelerle konuşma manasında kullanılmaktadır
Sayfa 17
Ne vakit bir yaşamak düşünsem
Bu kurtlar sofrasında belki zor
Ayıpsız fakat ellerimizi kirletmeden
Ne vakit bir yaşamak düşünsem
Sus deyip adınla başlıyorum
İçim sıra kımıldıyor gizli denizlerin
Hayır başka türlü olmayacak
Ben sana mecburum bilemezsin.
Attilla İLHAN
Belki haziran da mavi benekli çocuksun
Ah seni bilmiyor kimseler bilmiyor
Bir şilep sızıyor ıssız gözlerinden
Belki Yeşilköy'de uçağa biniyorsun
Bütün ıslanmışsın tüylerin ürperiyor
Belki körsün kırılmışsın telaş içindesin
Kötü rüzgar saçlarını götürüyor
Attilla İLHAN
"Elde var hüzün"
Ah nerede gençliğimiz
Sahile savruluşları başıboş dalgaların
Yeri göğü çınlatan tumturaklı gazeller elde var hüzün
Attilla ilhan
Sayfa 17Kitabı okudu
1970'ler... 20. yüzyılın en güzel yılları. Henüz tam uygarlaşmamışız. Değirmenlerle savaşta yenilmemişiz daha. Yedi kat yalnızlığa gömülmeşiz.
İnanın bana, o zamanlar aşklar ömür boyu sürerdi. Bir kız, camdan el salladı mı, havalara uçardık. Bir gülücük, mahcup, kaçamak bir bakış, bir merhaba... Yavru kuşlar gibi heyecanlanırdık. En büyük hazine
Sayfa 81Kitabı okudu
Hep şehri anlatmak istemişti zaten(Attilla İlhan). Şehir adamıydı o... Sokaklarında acı çektiği, âşık olduğu, poliseler tarafından kovaladığı, Müjgan'la beraber ağladığı şehrin şairi. Ne demişti o:
Şenlik dağıldı, bir acı yel kaldı bahçede yalnız.
Sayfa 46Kitabı okudu
