Hiçç....
Ben Attilla İlhan değilim, Belki de sen bana mecbursundur,bilemeyiz!💙💙
Bir trene binip rastgele defolup gitmek istiyorum. 'Attilla İlhan'
Reklam
684 syf.
9/10 puan verdi
·
47 günde okudu
ATTİLA İLHAN KEŞKE "BEN SANA MECBURUM"U YAZMASAYDI!
Bu söz çok sevdiğim bir hocama ait. Hocamız bu şiirin Attila İlhan'ı gölgelediğini, araştırmacı, gazeteci özellikle romancı kişiliğini geride bıraktığını söylemişti. Yazarın romanlarını okumaya başladıkça hocamın sözüne daha çok hak vermeye başladım. Bu incelemede önce genel olarak Attila İlhan'ın romanlarına sonra da Kurtlar
Kurtlar Sofrası
Kurtlar SofrasıAttila İlhan · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2008359 okunma
468 syf.
10/10 puan verdi
·
Beğendi
·
6 günde okudu
Şairin gözünden şiirce bakmak Milli Mücadeleye... Kurtuluş savaşı döneminin atmosferini solumak... Bitmesin diyerek okudum. Bu kitapta anlatılan kişi ve olayları büyük bir aynanın içinden gördüm diyerek başlıyor Attila İlhan Gazi Paşayı anlatmaya...Neler yok ki aynada Enternasyonal marşı : Uyan artık uykudan uyan esirler dünyası... Nazım Hikmet 'in Bolu da öğretmenlik günleri, mürtecilerle yaşadığı sorunlar ve sonrası, Mustafa Suphinin katledilişi Mustafa Kemal' in komünizme bakışı, iç dünyası, çucuk bir kahve diyişi, Diyap Ağa 'nın biz buraya kaçmaya değil ölmeye geldik diye haykırışı... Fikriye, Latife, Halide Edip Onbaşı, Enver, Kazım Paşa ve diğer tarihi şahsiyetlerle örülü muhteşem bir şiirdi. Attilla İlhan' a hayranlığımı büyüttü. Milli Mücadele'nin şiir hali...Gazi Paşa' yı okuyacaklara keyifli okumalar diliyorum.
Gazi Paşa
Gazi PaşaAttila İlhan · İş Bankası Kültür Yayınları · 2011344 okunma
Eğer ben yalnızsam, yanılmışsam Elimden tut yoksa düşeceğim. Yağmur beni götürecek Yoksa beni. Attilla Ilhan
Sayfa 5 - Okan ÇilKitabı okudu
attillâ ilhan bir şiir yazacaktı herifin yüreği delinmişti
Reklam
Bir yangın ormanından püskürmüş genç fidanlardı Güneşten ışık yontarlardı sert adamları Hoyraattı gülüşleri aydınlığı çalkalardı Gittiler akşam olmadan ortalık karardı. Attilla İlhan
Oysa ben akşam olmuşum Yapraklarım dökülüyor usul usul. Adım sonbahar… Attilla İlhan
296 syf.
8/10 puan verdi
·
4 günde okudu
Zamana Değen Sorular, Duygu Asena'nın çeşitli gazeteler için yaptığı röportajlarının bir derlemesi. Okurken röportaj yapılan kişilerle birebir iletişimdeymişim gibi hissettim çoğu zaman ve harika bir okuma deneyimi oldu benim için. Tabii ki yazarı Duygu Asena olunca mutlaka içerisinde feminizm ile alakalı bölümler bekliyoruz ve kesinlikle beklentiyi karşılayan türdeydi okuduklarım. İçlerinde en beğendiğim bölümler; Aziz Nesin, Attilla İlhan, Atıf Yılmaz, Müjde Ar ve Sezen Aksu oldu. Bazı bölümlerde gerçek anlamda insanların düşünce tarzları beni çok şaşırttı. Beklemediğim ve anlam veremediğim düşüncelerle karşılaştığımı söyleyebilirim. Zamanında verilen mücadelelerin bazılarının kısmen bile olsa olumlu sonuçlarını görebildiğim için bir açıdan memnun olduğumu söyleyebilirim. En büyük temennim tam anlamıyla cinsiyet eşitliğine ulaşabilmemiz.
Zamana Değen Sorular
Zamana Değen SorularDuygu Asena · Doğan Kitap · 201929 okunma
Aşık olup da bir Attilla İlhan dizesine teselli bulmayanımız çok azdır. Kitap okumayanımız bile hiç yoksa Ahmet Kaya’nın ‘’Sen Benim Hiçbir Şeyimsin’’i, Yaşar’ın ‘’Beni Koyup Gitme’’sini, Zuhal Olcay’ın ‘’Ayrılık Sevdaya Dahil’’ini dinleyip hüzünlenmiştir sanıyorum. İmkansız aşklardan bitmeyen hasretlere, yoksulluktan Kurtuluş Savaşı’na kadar pek çok konuda şiirler yazan, toplumcu romanlarıyla sınıfsal-kültürel meselelere dikkat çeken, gazete yazıları ve eleştirileriyle yeni bir edebiyatın, sinemanın peşinde olan Attila İlhan 15 Şubat 1925’te Menemen‘de dünyaya geldi. Ailenin ilk çocuğuydu. Babası Muharrem Bedrettin Bey bir kadızade olmasına rağmen çağdaş ve laik bir insandı. Menemen’de uzun yıllar geçirdi. Hatta bir dönem savcılık bile yaptı. Eşi Emine Memnûne Hanım’la da bu süreçte tanıştı. Emine Hanım Menemen’in ileri gelen ailelerinden birine mensuptu. Üstelik eğitimli ve açık fikirli biriydi. Çok geçmeden hep birlikte Menemen’den İzmir’e taşındılar. İşleri yolundaydı. Şehrin sayılı aileleri arasında gösteriliyorlardı. Karşıyaka’da Levantenlerin de bulunduğu nezih bir muhitte oturuyorlardı.
Resim