“Ben zaten orada değildim. Ne yerde ne gökteydim. Avaramu…”
Sayfa 8Kitabı okudu
Hani sözgelimi, kör testere ile kesseler sırıtırdım. Ben zaten orada değildim. Ne yerde ne gökteydim. Avaramu...
Köşede, kesme taşlardan örülü istinat duvarına oturtulmuş, kallavi bir incir ağacını sırtlamış serin ve gölgeli çeşmeyi görünce, içim "Ohh!" dedi.
"Takıl buraya," dedi bir tarafım.
"Tamam paşam," dedim bir tarafıma,
"seni mi kırıcam?"
Sayfa 8
Hayatımız müzikaldi ya da bana öyle geliyordu. Müzik satsak köşe olurduk. Bıraksalar, "Saraçhanebaşı buz tuttu Arap Kamil, Naciye'yi dost tuttu" ile, o olmadı mı, "Unkapanında Hacıbaba'da oymacılar var, koymacılar var" ile dünya listelerine girerdik. Bırakmadılar. Soktular sınıflara, "Daha dün annemizin, çiçekli bahçemizin..."
"Hocam," dedik, "yanlış yapıyorsunuz. Biz bahçeli evlerde oturmuyoruz, çiçekler saksıda. Öğlen uykusu bilmeyiz. lcabında numaradan göz yumar, kaşla göz arasında tüyeriz. Bu muhabbet bize uymaz."
"Yok," dediler, "şimdi okullu oldunuz, sınıfları doldurdunuz." Baktık, gariban hocalar kafayı yiyecek, müfredat ile bizim sokaklar arasında, "Bir de biz vurmayalım garibanlara," dedik, zil çaldı, biz, "haydaa" sokaklara, yakalar fora, Avaramu...
Sayfa 12Kitabı okudu
Ben zaten orada değildim. Ne yerde ne gökteydim. Avaramu...
Sayfa 8Kitabı okudu
Ne yerde ne gökteydim.Avaramu...
Sayfa 8 - İletişimKitabı okudu
Umrumda değildi. Hani söz gelimi, kör testere ile kesseler sırıtırdım. Ben zaten orada değildim. Ne yerde ne gökteydim. Avaramu..
Sayfa 8Kitabı okuyor
Ne yerde ne gökteydim. Avaramu...
Umurumda da değildi. Hani sözgelimi, kör testere ile kesseler sırıtırdım. Ben zaten orada değildim. Ne yerde ne gökteydim. Avaramu...
Sayfa 8 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
Avaramu, ya gardaş bu bahtımız ne kara hu!
Sayfa 251Kitabı okudu
Hani sözgelimi, kör testere ile kesseler sırıtırdım. Ben zaten orada değildim. Ne yerde ne gökteydim. Avaramu....
Sayfa 8Kitabı okudu
Umurumda değildi. Hani sözgelimi, kör testere ile kesseler sırıtırdım.
Ben zaten orada değildim. Ne yerde ne gökteydim. Avaramu...
İletişim Yayınları/7.Baskı: 2015, İstanbul
“Hocam,” dedik, “yanlış yapıyorsunuz. Biz bahçeli evlerde oturmuyoruz.
Hayatımız müzikaldi ya da bana öyle geliyordu. Müzik satsak köşe olurduk. Bıraksalar, “Saraçhanebaşı buz tuttu, Arap Kamil, Naciye’yi dost tuttu” ile, o olmadı mı, “Unkapanı’nda, Hacıbaba’da oymacılar var, koymacılar var” ile dünya listelerine girerdik. Bırakmadılar. Soktular sınıflara, “Daha dün annemizin, çiçekli bahçemizin...” “Hocam,” dedik, “yanlış yapıyorsunuz. Biz bahçeli evlerde oturmuyoruz, çiçekler saksıda. Öğlen uykusu bilmeyiz. İcabında numaradan göz yumar, kaşla göz arasında tüyeriz. Bu muhabbet bize uymaz.” “Yok,” dediler, “şimdi okullu oldunuz, sınıfları doldurdunuz.” Baktık, gariban hocalar kafayı yiyecek, müfredat ile bizim sokaklar arasında, “Bir de biz vurmayalım garibanlara,” dedik, zil çaldı, biz, “haydaa” sokaklara, yakalar fora, Avaramu...
İletişim YayınlarıKitabı okudu