“Avarelik Görgüsü” de “Kuşlarla Sohbetin Şartları” gibi insanlara sıradan gelen yaşantılardaki püf noktalara parmak basan denemelerden oluşuyor.
“Hakikaten Allah’ı seviyorsan, onun ismini , sevmediğin birinin dilinden duyman da sana mutluluk verir.” derken insanın terakkisine sevginin vesile olacağını anlatıyor. Aklıma @a.aliural ‘ın “ Kafesi severse kuş, gökler boşalır. Uçmayı severse timsah, sürünür gözyaşları. Güneşi severse buz, nehirler coşar. Denizi severse nehir, tırmanır dağı. Doktoru severse hasta, ateşi düşmez. Külü severse ateş, yanmaz bir daha. Kumaşı severse terzi, makası kesmez. İğneyi severse iplik, korkar kopmaya.” (Posta Kutusundaki Mızıka) satırları geldi. Sevgi hakkı verildiğinde ne güzel şey değil mi? Okuyalım, okutalım; sevelim,sevilelim. Bu dünya kimseye kalmaz.
