Ama siz bu sabah nereye gittiniz Varvara Alekseyevna? Ben işe gitmeye hazırlanıyordum daha, o sırada siz, bir ilkbahar kuşu gibi odanızdan çıktınız, avludan neşeyle geçip gittiniz. Size bakarken nasıl da neşelendim! Ah Varenka, Varenka! Kederlenmeyin hiç; gözyaşları acıya yardımcı olmaz; bilirim bunu canım, tecrübeyle bilirim.
Kapıdan çıkıyor, koridorlardan, avludan geçiyor, ana kapıdan kendini dışarı atıyor.
Dışarıda gökyüzü, bulutlar, kuşlar, ağaçlar, insanlar, sesler, renkler, umutlar, düşünceler, özlemler, sevinçler, aşklar.
Annen sesleniyor avludan
"Sardunyalara su verin biraz
Renklerini boğmaya başlamış toprağı Top kadifeler yaprak döküyor yalnızlıktan Gülhatmiler serçeleri taşıyamıyor dallarında
Ne zaman öğreneceksiniz bilmiyorum ki
Evlerin yalnız eşyalardan yapılmadığını."
Sayfa 37Kitabı okudu
...irademizin ise, avludan geçerken ayağımızla öylesine devirdiğimiz bir su kovasından farkı yoktur.
oruspular hiç olmazsa çalışmanın ne demek olduğunu bilir,
dans edip sarhoş olan bu insanların dünyaya gelirken şansları varmış.Uşakları, dadıları, hizmetçileri olmuş.Yazlığa gitmişler, destekçileri olmuş.Ne güzel. İçlerinden hangisini sıfırdan,kümesten farksız bir avludan buraya gelmeyi becerebilirdi?
