Haziran' a Dair
“Bizim avludan mı kalkacak cenazem?
Nasıl indireceksiniz beni üçüncü
kattan?
Asansöre sığmaz tabut,
Merdivenler daracık”
Nazım Hikmet nezninde yitirdiğimiz tüm değerlerin anılarına saygı ile
Haziran'ın yükü ağır olur..
1. Orhan Kemal – 2 Haziran 1970
2. Ahmed Arif – 2 Haziran 1991
3. Nazım Hikmet – 3 Haziran 1963
4. Ahmet Haşim – 4 Haziran 1933
5. Cahit Zarifoğlu – 7 Haziran 1987
6. Cemil Meriç – 13 Haziran 1987
7. Peyami Safa – 15 Haziran 1961
8. Hasan İzzettin Dinamo – 20 Haziran 1989
9. Ahmet Muhip Dıranas – 27 Haziran 1980
Zehra
Demir kapıyı açıp karanlık avludan içeriye girdi. Avlu soğuktu. Biraz yürüdükten sonra geniş tahta merdivenin önüne geldi. Kapancanın boşluklarından beliren ışık, evdekilerin uyumadığını gösteriyordu.
Kirli fistanın içine üşüyen ellerini koyarak beklemeye başladı.
Iki saat kadar bekledikten sonra kapancanın üzerindeki ışık süzmeleri çoğaldı.
Bizim avludan mı kalkacak cenazem?
Nasıl indireceksiniz beni üçüncü kattan?
Asansöre sığmaz tabut.
Merdiven daracık..
Nazım Hikmet Ran
Bana ne zaman güzel baksan, avludan çocukluğum gelir konar omzuma.
“Bizim avludan mı kalkacak cenazem?
Nasıl indireceksiniz beni üçüncü
kattan?
Asansöre sığmaz tabut,
Merdivenler daracık”
Nazım Hikmet neznin de yitirdiğimiz tüm değerlerin anılarına saygı ile
Haziran'ın yükü ağır olur..
1. Orhan Kemal – 2 Haziran 1970
2. Ahmed Arif – 2 Haziran 1991
3. Nazım Hikmet – 3 Haziran 1963
4. Ahmet Haşim – 4 Haziran 1933
5. Cahit Zarifoğlu – 7 Haziran 1987
6. Cemil Meriç – 13 Haziran 1987
7. Peyami Safa – 15 Haziran 1961
8. Hasan İzzettin Dinamo – 20 Haziran 1989
9. Ahmet Muhip Dıranas – 27 Haziran 1980
Nazım Hikmet Ölüm Yıl Dönümü
Bizim avludan mı kalkacak cenazem?
Nasıl indireceksiniz beni üçüncü kattan?
Asansöre sığmaz tabut,
merdivenler daracık
Belki avluda dizboyu güneş ve güvercinler olacak,
belki kar yağacak çocuk çığlıklarıyla dolu,
belki ıslak asfaltıyla yağmur.
Ve avluda çöp bidonları duracak her zamanki gibi.
Kamyona, yerli gelenekle,yüzüm açık yükleneceksem,
bir şey damlayabilir alnıma bir güvercinden; uğurdur.
Bando gelse de, gelmese de çocuklar gelecek yanıma,
meraklıdır ölülere çocuklar.
Bakacak arkamdan mutfak penceremiz.
Balkonumuz geçirecek beni çamaşırlarıyla.
Ben bu avluda bahtiyar yaşadım bilemediğiniz kadar.
Avludaşlarım, uzun ömürler dilerim hepinize... Nazım Hikmet Ran
Kalduk bu sabah avludan ayvaylan nar toplayıp önümüze kodu. Vurduk yedik, kırdık yedik. Hep beraber yedik. Yahu dedim, dünya böyle olmaya mı?
Annen sesleniyor avludan
"Sardunyalara su verin biraz
Renklerini boğmaya başlamış toprağı
Top kadifeler yaprak döküyor yalnızlıktan
Gülhatmiler serçeleri taşıyamıyor dallarında
Ne zaman öğreneceksiniz bilmiyorum ki
Evlerin yalnız eşyalardan yapılmadığını."
Sayfa 37
Bizim avludan mı kalkacak cenazem?
Nasıl indireceksiniz beni üçüncü kattan?
Asansöre sığmaz tabut,
merdivenler daracık
"Belki avluda dizboyu güneş ve güvercinler olacak,
belki kar yağacak çocuk çığlıklarıyla dolu,
belki ıslak asfaltıyla yağmur.
Ve avluda çöp bidonları duracak her zamanki gibi.
Kamyona, yerli gelenekle, yüzüm açık yükleneceksem,
bir şey damlayabilir alnıma bir güvercinden; uğurdur.
Bando gelse de, gelmese de çocuklar gelecek yanıma,
meraklıdır ölülere çocuklar.
Bakacak arkamdan mutfak penceremiz.
Balkonumuz geçirecek beni çamaşırlarıyla.
Ben bu avluda bahtiyar yaşadım bilemediğiniz kadar.
Avludaşlarım, uzun ömürler dilerim hepinize.."
Nazım Hikmet Ran
Eski bir hüzünle
Günlerdir eski bir hüzünle çıkıyorum voltaya (kötüye işaret bu, üstelik yalnızlığa sığınıyorum) Unutup gitmişim ezberimdeki bütün şiirleri bulutlara bakıyorum uzun uzun, yalnız bulutlara O uzak kasaba akşamları düşerken aklıma tecrit’teki yine bir türkü tutturuyor
Ey kalbim sana denk düşüyor bütün acılar acılar tek ve mutlak olan bir şeyi anlatıyor Yağmur kuşları geçiyor avludan sürü sürü dalların hışırtısını duyuyorum, üşüytüyor beni Ötede, kentin üstünde bir şimşek çakıyor birden suretin yansıyor göğe ve her yağmur damlasına Uzak bir anı oluyor her şey, silikleşiyor
ve alnım ateşler içinde, bir tutabilsen
unutup gitmişim bütün türkülerü artık
(kötüye işaret bu, üstelik yalnız sana sığınıyorum) Kısa süren hastalıklar vardır ya, işte öyle
geçip gidiyor akşama doğru hüzün bulutu
resmini asıyorum ranzamın başucuna yine
ve bir türkü tutturuyorum günün son çayında -Teslim olmayalım halilim kurşun atalım!
Belki Yine Gelirim
Ahmet Telli
alın şu tek mermiyi
vurun şakağımdan kaza kurşunuyla.
bir kuş olur, kanatlarımda boş bir kovanla
kalkarım avludan.
bir kız, eteklerinden güller düşürerek koşar cesedime.
Kova
“Hiçbir şey olmamak bir tür sarhoşluktur ve irade, avludan geçerken ayağımızın ucuyla kayıtsızca dokunup devirdiğimiz bir kovadır.”
Pessoa.
Sayfa 58 - Ayrıntı Yayınları
